31 października 2016

Od Natalii

Gdy wysiadłam z samolotu, od razu zaczęłam szukać mojej cioci. Po chwili rozglądania się, zauważyłam ją na jednym z krzeseł. Ta dostrzegła mnie w tym samym momencie. Rzuciłyśmy się sobie w objęcia. W końcu Irileth jest moją chrzestną, której nie widziałam od paru dobrych lat. Napisała mi jednak na Facebooku, że będzie miała w ręce jasnozielonu balonik, dzięki czemu mogłam ją poznać.
- Dziecko, ależ ty wyrosłaś! - zawołała, chwytając mnie za ramiona. Miała rację. Ostatnim razem, kiedy mnie widziała, sięgałam jej zaledwie do klatki piersiowej. Teraz jednak, mogłam patrzeć na nią z góry.
- No, nie odwiedzałaś mnie w Hiszpanii, to Hiszpania musiała odwiedzić ciebie! - zaśmiałam się, zmieniając lekko temat.
- Och, wiesz, że nie lubię latać samolotami. - jęknęła, biorąc ode mnie torbę. Oczywiście, protestowałam, ale z ciocią czasem było ciężko wygrać. - Powiedz mi, znalazłaś już sobie jakiegoś kawalera?
- Jasne! Tyle, że on nie istnieje. - dodałam, widząc radość w oczach chrzestnej. Po tych słowach lekko się skrzywiła i poklepała mnie po ramieniu.
- Oj, tu z pewnością nie będziesz się mogła odpędzić od chłopców! - zawołała, klaszcząc w dłonie. - A teraz chodźmy. Nie chcę zapomnieć, gdzie zostawiłam auto.

- Natalio.. Mam nadzieję, że nie jesteś zła za to, że będziesz mieszkać w internacie.. - jęknęła, patrząc na mnie przepraszającym wzrokiem.
- Ciociu, to nie jest żaden problem. Dobrze wiem, że masz małe mieszkanie i dwójkę dzieci. No, i jeszcze męża do opieki. Poza tym, to miła odskocznia od bycia zamkniętym w swoim pokoju na cztery spusty. - zaśmiałam się, otwierając lekko okno w samochodzie. Nawigacja po chwili stwierdziła, że do celu zostało 6 minut.

- Pamiętaj. Jakbyś czegoś potrzebowała, to dzwoń. I drzwi do nas są zawsze otwarte. - powiedziała mi na odchodne, wyciągając torbę z bagażnika.
- Dobrze, ciociu. - odparłam, odbierając jej pakunek. Kobieta zmierzyła mnie od stóp do głów i mocno uderzyła w ramię.
- I nie bądź mi taka sztywna! Jasne?
- Tak jest! - zawołałam, stając na baczność. Po krótkim pożegnaniu, popchnęła mnie w stronę bramy, prowadzącej do internatu i pomachała na pożegnanie. Sięgnęłam do kieszeni po telefon i weszłam w notatki. Miałam mieć pokój na parterze, z numerem 3. Wchodząc do budynku, wygrzebałam z kieszeni klucz. Rozejrzałam się prędko po pomieszczeniu, do którego weszłam i skręciłam w jeden z korytarzy, prawdopodobnie prowadzący do pokoi na parterze. Nie spodziewałak się jednak, że za rogiem będzie czyhać jakaś postać, na którą oczywiście, ja głupia, musiałam wpaść.

[ Aspiryno? Chciała, to ma c: ]

Od Mahiru CD Costina

Dłonie trzęsły mi się, jakbym miał jakiegoś Parkinsona, przechodziły mnie co sekundę dreszcze i byłem cały czerwony. Jeny, czy temu głupkowi serio aż tak na mnie zależy. Odwróciłem obojętnie wzrok w inną stronę, starając się uniknąć jego spojrzenia.
Zastanawiałem się chwilę, podczas gdy Costin bacznie mi się przyglądał. Na ułamek sekundy zerknąłem na niego, a on przyglądał mi się wciąż z takim samym wyrazem twarzy. Następnie znowu odwróciłem głowę w inną stronę, starając się uniknąć spotkania naszych spojrzeń.
-Mattaku... S-skoro Ci tak bardzo zależy, to ten jeden raz... Możemy spróbować. Ale po wszystkim masz o tym wszystkim zapomnieć, jasne? I jeszcze jedno... Jeśli komukolwiek o tym kiedykolwiek powiesz, to Cię wykastruję, zrozumiano?-Warknąłem zniecierpliwiony, wciąż gapiąc się w innym kierunku.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Poważnie się mnie wstydzisz czy robisz wszystko, żeby mnie odepchnąć? - westchnąłem i poprzestałem czynności na chwilę. Gdy nie otrzymałem jakiejś ważnej rekcji wróciłem do przerwanej czynności. - Oddaj się temu, a zobaczysz że trochę będzie niekomfortowo, ale zastąpi to przyjemność. Obiecuję, że nie pożałujesz, tylko mi pozwól.
Skupiłem się na wykonywanej czynności, co kilka minut zmieniając sutki i piwstrzymując chęć zjechania niżej.
Nie zrobię nic bez twojej zgody.
Spojrzałem zaciekawiony w górę i spotkałem się z rozbieganym wzrokiem wspólokatora.

<Mahiru?>

Jak ludzie gadają za Twoimi plecami..

To puść im bąka.

Godność: Natalia de Gracia. Proste i łatwe do zapamiętania.
Pseudonim: Nath. I na tym koniec. Choć.. Niektórzy nazywali ją Księżniczką. nie wiem czemu skąd
Rola: Indianin Aniołek.
Wiek: Dnia 13 grudnia kończy 15 lat. Rocznikowo więc ma 16.
Pochodzenie: Panienka Natalia pochodzi z nadmorskich rejonów Hiszpanii. Wyspy Kanaryjskie, Las Palmas dokładniej.
Orientacja: Przykro mi, drogie panie. Hiszpanka jest heteroseksualna.
Zauroczenie: Póki co, czeka na swojego królewicza na białym koniu, ale raczej się nie doczeka.
Charakter: Spokój i opanowanie. Tym zdecydowanie cechuje się panna de Gracia. Ciężko jest ją zdenerwować, ale jeśli Ci się uda.. Oj, przygotuj się na wiązankę ostrych słów. Mimo tego, że Księżniczka jest aniołkiem, nie boi się walczyć. Wie, kiedy ma rację i nie waha się mówić tego głośno. Rzadko kiedy pokazuje swój strach. Twierdzi, że to domena ludzi słabych, więc go ukrywa. Jeśli chodzi o obgadywanie jej za plecami.. Jeśli dowiaduje się o takiej rzeczy, uważa, że jest zbyt zajebista by mówić jej to w twarz. Mimo tego, jest skromna. Tylko w otoczeniu zaufanych osób, zaczyna robić się pewna siebie i, po prostu, zachowywać się głupio. Ogólnie, jest optymistką. Dla niej szklanka jest do połowy pełna, a każdą swoją wpadkę potrafi obrócić w żart. Świadczy to o jej dystansie do siebie. Zdobyła go dopiero wtedy, gdy rodzice przestali na nią naciskać. Przez wygórowane wymagania wobec niej, każda praca jest czasochłonna, ale wykonana najlepiej, jak tylko potrafi. Lubi nawiązywać kontakty i nie ma z tym zbytniego problemu. Ot co, cała Natalia.
Umiejętności:

  • Jest złotą rączką. W domu często naprawiała różne urządzenia i pomagała przy remontach.
  • Uwielbia szyć i jest w tym całkiem niezła.
  • Lubi także brać udział w kółku aktorskim. Występowała, odkąd skończyła 5 lat.
  • Potrafi udzielić pierwszej pomocy.

O postaci:

  • Od pierwszego dnia, w którym poszła do szkoły, musiała sprostać wygórowanym wymaganiom rodziców. W końcu jej matka jest znaną i cenioną lekarką na wyspach, a ojciec - prawnikiem. Natalia jednak zbuntowała się ich woli i z pomocą ciotki wyjechała do Ameryki, w poszukiwaniu nowego życia.
  • W przyszłości chciałaby zostać zawodowym fotografem.
  • Planuje zostać dawcą krwi.
  • Czasem dodaje do swoich wypowiedzi hiszpańskie słówka.

Inne:

  • Głos - { X }
  • A oto Gucio - jej papuga:


Od Mahiru CD Costina

-Hamowałbyś się trochę!-Warknąłem.
-Czemu?-Zapytał bez wyrazu-Przecież obaj nie mamy koszulek, więc to jest okej, prawda?
-Nie, to nie okej! To jest strasznie, bardzo, cholernie zawstydzające!-Odparłem, tupiąc nogą o podłogę.
-Przede mną się wstydzisz? Przecież nikogo innego tu nie ma oprócz czytelników, a widziałem Cię nago przynajmniej z cztery razy, więc w czym problem?-Zapytał.
-Ee... No bo to jest dziwne! Czuję się tak niekomfortowo, okej?-Burknąłem, znów tupiąc nogą o podłogę.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Powiedz mi, czemu ty mnie tak bardzo nienawidzisz, co? - mruknąłem, kontynuując czynność. - Jedyne czego pragnę to być zaakceptowanym i kochanym. Dlaczego nikt nie potrafi tego zrobić. Wytłumacz mi to proszę, bo ja nie rozumiem?
Zjechałem ustami na fioletową szyję, zabawiając się z nią jeszcze bardziej. Przykryłem usta Mahiru dłonią i zjechałem na sutki, niewinnum wzrokiem patrząc wprost w jego oczy. Definitywnie zabije mnie jak będę spał. Nie mróżę dzisiaj oka. Dobra możliwe, że zrobię to jak będę walił konia. Perwersyjne przemyślenia przerwał mi uścisk zębów na palcu.

<MahiMahi?>

Od Mahiru CD Costina

-Jaki znowu związek? A żadnych dzieci i ślubu nie będzie, a w szczególności z tobą. Żadnych psów, wspólnych mieszkań, wybierania imion dzieci i innych pierdół. Jak już mówiłem, po gimnazjum się nie spotkamy. A nawet jeśli jakimś cudem trafimy do wspólnego liceum, to nie ma opcji, żebyśmy chodzili razem na studia-Warknąłem, krzyżując ręce na piersi.
-Tego też nie możesz przewidzieć. A jeśli byśmy poszli do innych liceum, albo na inne studia, to co to zmienia?-Zapytał, chwytając mój podbródek.
-To zmienia wszystko. Nawet nie masz mojego numeru telefonu, więc kontaktu nie będziemy mieli-wywarczałem.
-Jesteś pewien?-Po tych słowach, wyciągnął z kieszeni telefon i pokazał mi swoje kontakty. Kliknął w kontakt o nazwie"amour" i pokazał mi numer.
-To przecież mój numer! Skąd ty to...
-Mówiłem przecież, że przeglądałem akta u dyra, także nigdzie mi nie uciekniesz-po tych słowach znów złączył nasze usta w krótkim pocałunku.
-Przestań mnie całować, no!-Warknąłem.
-Jeszcze pięć minut temu Ci to nie przeszkadzało-odparł spokojnie, z lekkim uśmiechem.
-Znosiłem to z milczącym męstwem, ale to zaczyna być denerwujące-odparłem zażenowany.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- "Głupolu"? - uśmiwchnąłem się, spuszczając wzrok. - Czy nasz związek przechodzi właśnie na wyższy poziom, gdzie nie wyzywamy się od Dekli i Idiotów? Jeśli tak to kto bierze kogo nazwisko po ślubie? Ile chcesz mieć dzieci? Gdzie chcesz nasze oświadczyny? Kiedy ślub? Ile zapraszamy gości? Mogę poznać twojego wujka? Pomodlimy się razem do Allaha, by męska ciąża była możliwa? Mogę już wyznawać ci miłość? Kupujemy wspólne mieszkanie? Przeprowadzamy się do Japonii czy Francji? Zaadoptujemy pieska? Nazwiwmy go Pipi, albo nie - Fleur, bo kojarzy się z mąką a ja lubię mąkę. Jak nazwiemy nasze dzieci? Osobiście podoba mi się imię Clair, co ty na to?

<Mahiru? XDDDD>

Od Mahiru CD Costina

Miałem wrażenie, że ta chwila ciągnęła się w nieskończoność, co strasznie mnie denerwowało. Chciałem go odepchnąć, ale fakt, że trzymał mnie w tak dziwny sposób, nie pozwalał mi na to, więc ciągłe próby spełzły na niczym.
Zacząłem się zastanawiać, ile czasu minęło, od kiedy zaczął się ten konkretny pocałunek, a tym bardziej - kiedy wreszcie się skończy. Próbowałem "wydostać się" z tej sytuacji, która ciągnęła się w nieskończoność, ale nie byłem w stanie. Kiedy Costin wreszcie się odczepił, odetchnąłem z ulgą. Czarnowłosy zbliżył swoje czoło do mojego i patrzył mi w ciszy w oczy.
-Prawie się przez Ciebie udusiłem-warknąłem na niego.
-Weź wdech-poprosił.
-Na jaką cholerę?-Mruknąłem.
-No po prostu weź wdech, takie trudne?-Odparł. Przewróciłem oczami i wziąłem wdech, a wtedy Costin ponownie mnie pocałował, tym razem jeszcze dłużej. Co sekundę zerkałem na zegarek z ciekawością, by potem pokazać mu, jak długo mnie molestował. Kiedy znowu się odkleił, odezwałem się:
-Całowałeś mnie półtorej minuty bez przerwy, głupolu. Jeszcze pół minuty i bym zemdlał z niedotlenienia!


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Z westchnieniem złapałem chłopaka pod udami i podniosłem tak, że mimowolnie oplutł mój pas nogami. Tym razem udało mi się oprzeć go o ścianę.
- Cukierek albo Stefan urośnie - mruknąłem, robiąc dorodne malinki.
- Jaki znowu kurwa Stefan? - krzyknął, i jestem pewien, że mój żywot nie będzie długi. - Odpieprz się!
- Nie.
I z takim nastawieniem złaczyłem nasze usta.

<Mahi?>

Od Gabrijela - Cd. Mii

W ostatniej chwili udało mi się chwycić kark Mii i podeprzeć jej głowę swoją dłonią. Jeszcze brakowałoby mi tego, żeby rozjebałwaliła sobie głowę na środku drogi. 
- Kupię ci ochraniacze na święta. I może jakiś rower. I zamówię wizytę u psychiatry, czy coś. Albo ogarnę, czy masz ADHD. - zamyśliłem się, nadal leżąc obok jasnowłosej.
- E, dżentelmen, weź się ogarnij i pomóż swojej damie wstać. - mruknęła rozbawiona.
- Tak jest, miledi. - odparłem, starając się zasalutować. Nie wyszło to jednak do końca i tylko jebnąłemuderzyłem sobą o chodnik. Znów. - Uważaj na głowę. - dodałem, wysuwając dłoń spod jej głowy. Oparłem się na łokciu i zebrałem cztery litery do kupy, starając się wstać.Gdy już względnie się ogarnąłem, podałem dziewczynie dłoń. Ta bez namysłu ją chwyciła i pociągnęła tak mocno, że prawie znów wylądowałbym na ziemi. 
- Rany, dziewczyno, skąd ty masz tyle siły?! - zawołałem, masując obolałą rękę.
- Aa, lata wspinania się po drzewach.. - zanuciła wesoło, tym razem chwytając mnie za nadgarstek. - Idziemy do sklepu, kupić sobie takie koszyczki na cukierki. 
- I będziemy chodzić od drzwi do drzwi i je zbierać?
- No.. Tak, przecież.
- Ale zajebiście! - zawołałem uradowany. - W Rosji Halloween jest potępiane przez starszych i ciężko nam było świętować.. - dodałem, pokazując język zaskoczonej dziewczynie.
- Putin wam zabronił?
- Można tak powiedzieć. - zaśmiałem się, ponownie poprawiając kaptur, który się zsunął pod wpływem silnego wiatru. - Mia, tak swoją drogą.. Nie jest ci zimo? - dodałem, lustrując dziewczyę od stóp do głów.

[ Mia? Jak coś, to pytulas~ ]

Od Mii CD Gabrijela

Nagle gwałtownie się zatrzymałam, przez co chłopak na mnie wpadł. Lekko go od siebie odepchnęłam i, chwytając go za obie dłonie, popatrzyłam mu prosto w oczy.
- W takim razie gdzie mamy iść? - zapytałam, unosząc nasze złączone ręce na boki i z powrotem przyłączając, tworząc w ten sposób pewnego rodzaju huśtawkę. Dodatkowo stawałam to raz na palcach, to raz na piętach.

Chłopak już miał się odezwać, ale wtem mnie olśniło.
- Już wiem~! Chodź za mną~! - W pewnym momencie zrobiłam takie jakby "salto" tuż przed twarzą jasnowłosego, by obrócić moje dłonie do takiego stanu, abym jednocześnie mogła swobodnie biec przed siebie, jednocześnie nie puszczając go.

Nie wiem jak mi się to udało, ale...
Ale.

- Gdzie ty mnie tak ciągniesz?! - zawołał, ledwo co nadążając za mną. - Mia! Mia, stój!
- Nie, bo nie zdążymy~! - wykrzyknęłam, nieco przyspieszając.
- Mia! Przecież ty masz astmę, kobieto!
I ponownie w tym dniu gwałtownie stanęłam, lecz tym razem nie zdążyłam utrzymać chłopaka lecącego prosto na mnie.

<Gab? Bo się dziewczyna na wyprzedaż cuksów na Halloween spieszy, noo xD>

Od Mahiru CD Costina

Kiedy Costin zbliżył się do mnie i podgryzł mój "narząd słuchu, zamarłem. Jak zwykle, przeszedł mnie nieprzyjemny, zimny dreszcz. Mimowolnie zaczerwieniłem się i zamarłem w bezruchu.
-O-odsuń się, no-wydukałem z trudem
-Wiesz, w mangach yaoi uke zawsze mówi "nie!", albo "przestań!". Ale i tak wszyscy wiedzą, że tylko udaje. Przypominasz mi takiego uke. Wydaje Ci się, że jak powiesz "odsuń się" to nie wyjdzie na jaw, że chcesz, żebym dalej Cię dotykał, całował. Ale obaj wiemy, że Ci się to podoba-stwierdził, popychając mnie lekko w stronę ściany i przyszpilając mnie do niej.
-N-nie prawda!-Zaprotestowałem.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Jeszcze chwilę temu schowalbyś się w łazience. Co się nagle stało, że rozbierasz się przy mnie co? - szepnąłem, kładąc dłonie na jego biodrach. - Pamiętaj, że nie jesteś w stanie mnie odepchnąć.
- Odejdź i zostaw mnie w spokoju - warknął i za wszelką cenę próbował mnie odepchnąć.
- Nie jesteś w stanie mnie to tego przekonać, mi amour. Nawet jeśli strzeliś mi z liścia czy kopniesz w jaja - dodałem kiedy zobaczyłem jak jego dłoń zmierza w kierunku mojego policzka. - Z takim nastawieniem zdeformujesz mi twarz - mruknąłem i podgryzłem mu płatek ucha.

<Mahiru?>

30 października 2016

Od Mahiru CD Costina

-Jeny, weź mnie nie strasz-odetchnąłem.
-Kolejna normalna rzecz, która Cię przeraża?-Zadrwił krótko-klaty nigdy nie widziałeś?
-Ostrzegaj na przyszłość, jak zamierzasz się obnażać-burknąłem cicho-i nie. Żadnej oprócz własnej.
-Serio? Tylko swoją klatę widziałeś?-Uśmiechnął się głupio. W międzyczasie sam zacząłem zdejmować koszulkę. Przerwałem jednak tą czynność, bo zobaczyłem, że Costin bacznie mi się przygląda.
-Nie gap się-warknąłem. Kiedy w końcu zdjąłem koszulkę, Costin pojawił się przede mną i stanął tak blisko mnie, że nasze klatki piersiowe się stykały.
-Odsuń się-burknąłem pokojowo, nie licząc nawet na odzew.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Tego nie możesz przewidzieć, chyba że specjalnie mnie gdzieś zamkniesz i wypuścisz, jak będziesz po sześćdziesiątce - wysunąłem dolną wargę w wyrazie niezadowolenia i usiadłem na łóżku współlokatora. - Poza tym łóżko już ci ochrzciłem.
Z nudów zacząłem się po nim turlać jak zniecierpliwiony pies. Mahiru podszedł do mnie ze skupionym wyrazem i zaczął spychać z łóżka.
- ZŁAŻ STĄD - warknął, upadając obok.
- Tej góry mięśni nie da się przesunąć, amour. Pas à moins que vous voulez que je.
- MÓW DO MNIE NORMALNIE!
- Równie dobrze ty możesz zacząć gadać po japońsku, nie mam nic przeciwko - warknąłem i sturlałem się z materaca. Zerknąłem na niebo przez okno i stwierdziłem, ze dobrze będzie przebrać się w piżamę. A może lepiej specjalnie spać w samych bokserkach? Uśmiechnąłem się chytrze i ściągnąłem koszulkę, przez co otrzymałem kolejny krzyk.

<Mahiru?>


Słownik:
pas à moins que vous voulez que je - no chyba, że chcesz mnie posunąć *lenny*

Od Mahiru CD Costina

Kiedy Costin wreszcie się ode mnie odkleił, warknąłem:
-Nie. Nie mów tak, bo do Ciebie nie należę. Nie należę do nikogo-spojrzałem na niego nienawistnie. W odpowiedzi, Costin uśmiechnął się dumnie i odparł:
-Ta, teraz Ci się tak wydaje, ale to nie jest prawda. Już niedługo będziesz mnie błagał, żebym Ci tak mówił. Ale spoko, przed nami wiele szczęśliwych lat małżeństwa. Śluby homoseksualistów są od dawna legalne, więc formalności mamy prawie za sobą. Ale to jak będziesz pełnoletni.
-Nie. Poza tym, pójdziemy do innych liceum i za niecały rok nasze drogi się rozejdą-odparłem.


<Costin?>

Od Gabrijela - Cd. Mii

Dziewczyna ciągnęła mnie po chodniku, który o tej porze był już opustoszały. Większość ludzi siedziała w domach, przygotowując się do Dnia Wszystkich Świętych. Tylko dzieci pukały od drzwi do drzwi, w poszukiwaniu cukierków. Oraz my, oczywiście.
- Mia, ale po jaką cholerę na cmentarz? - jęknąłem, idąc obok jasnowłosej.
- Noo boo.. No bo tak, o. - odpowiedziała, uśmiechając się do mnie szeroko. Przeskakiwała przez chodnikowe płyty tak, by nie dotknąć przypadkiem linii, w której się łączyły.
- Ja pierdzielę, wieczne dziecko.. - zaśmiałem się i potarmosiłem towarzyszkę po włosach.
- Dont tacz mi! - zawołała, z powrotem uklepując różowe sianko. - Układałam je tak dłuugoo!
- Wiatr zrobiłby ci to samo. - odparłem, wkładając jedną rękę do prowizorycznej kieszeni stroju. Mia w odpowiedzi zrobiła jedynie minę urażonej pięciolatki i jeszcze mocniej pociągnęła mnie do przodu.
- Pospiesz się. Chcę tam jak najszybciej być. - wymamrotała.
- Mi, wytłumacz mie to. Co ci da to, że poleziesz teraz na cmentarz? Chcesz, żeby ciebie na dodatek opętało? - warknąłem cicho, obserwując ćmę przelatującą tuż przed moją twarzą.

[ Mia? Też nie miałam weny, wybacz xD ]

Obudziłem się optymistą...

Kolor włosów: Zielone

... Jestem pozytywnie nastawiony,
Potem usłyszałem jak mówisz pierdoły,
Trzymaj mnie, bo zaraz dostanę spazmów

GODNOŚĆ:
Aesop (czyt. Isop) Cosse - typowo greckie imię i nazwisko. Jego rodzice mają fioła na temat tradycyjnych rzeczy.
PSEUDONIM: Zupa, Aspiryna ~ Probsy dla Moon , Mydło, Ae
ROLA: Typowy Diabeł - chuligan. Gdziekolwiek nie pójdziesz, będzie jakiś znak, który o nim przypomina. Tak tylko mówię.
WIEK: Ae liczy sobie dokładne 16 lat, nie mniej, czy więcej, ale jeśli ktokolwiek powie, że wygląda starzej - zginie marnie.
PŁEĆ: Stuprocentowy mężczyzna panie i panowie, do tego wolny i do wzięcia.
POCHODZENIE: Grecja
ORIENTACJA: Hoteroseksualny ~ Carrie le genius W wolnym tłumaczeniu jest bi, ale nie lubi tego określenia dlatego dodaje "o" do hetero.
ZAUROCZENIE: Nie bawi się w takie rzeczy - naprawdę. Ale kiedy ktoś taki się pojawi, na pewno trafi do tej rubryki.
CHARAKTER: Wiesz jak czuje człowiek, który przeszedł w życiu zbyt wiele? Pozwól, że ci przedstawię. Chłopak jest bardzo zamknięty w sobie, co zawsze skutkuje odbieganiem od innych. Ma niewielu przyjaciół - nie lubi się porozumiewać. Dużą trudność sprawiają mu zadania wymagające planowania i zdolności strategicznych. Na co dzień ignorancki i uparty. Możesz prowadzić z nim debatę w cztery oczy - i tak przegrasz. Wszystko dookoła mu przeszkadza i z wielką ochotą by to zmienił. Ma bujną wyobraźnie, co skutkuje uronieniami. Nienawidzi obowiązków - praktycznie wszystko zwala na barki innych ludzi. Jest uczuciowy, ale jego uczucia są nieprawdziwe, często przesadzone i wręcz udawane. Naprawdę często zmienia zdanie, jednak potrafi postawić na swoim w każdej sytuacji. Cały czas poszukuje rozrywek i przyjemności, nie znosi zasad. Typowy ignorant, naprawdę trudno się  z nim porozumieć. Odpowie ci zwykłym mruknięciem i więcej się od niego nie dowiesz. Jest nieśmiały, podejrzliwy i z zasady nie ufa ludziom. Daje z siebie wiele, umie słuchać i często współczuje innym, ale zamyka się w sobie i izoluje się. Typowy samotnik.
A teraz wyobraź sobie człowieka zranionego, który nie potrafi pogodzić się z tym co stało się kiedyś. Osobę, która na każdym kroku próbuje nie myśleć o złych rzeczach. W środku jest złamany - potrafi rozpłakać się w środku centrum handlowego, zwracając na siebie uwagę, a później właśnie z tego powodu uciec głęboko do lasu, by nikt go nie widział. Raz na jakiś czas potrafi dowalić żartem czarnego humoru - tak to typowy pesymista. Nie widzi nic dobrego w życiu. Potrafi przywitać się z ludźmi zwykłym "Dzień dobry, coraz bliżej śmierci". Tak, chciałby umrzeć, ale nie robi nic w tym kierunku. Ciekawostką jest to, że wierzy w przeznaczenie. Niekoniecznie w kwestiach miłosnych, ale jest przekonany, że wszystko co robimy jest z góry ustalone.
UMIEJĘTNOŚCI:
  • Potrafi malować nawet dorodne graffiti, jednak nie lubi o tym mówić.
  • Pracował kiedyś jako makijażysta, dlatego radzi sobie z makijażem
  • Trochę gra na skrzypcach

O POSTACI: Urodził się w Atenach jako syn typowego wieśniaka. Matka zmarła przy jego porodzie, dlatego miał dość ciężkie życie z wymagającym ojcem. Każde dnia był upominany o to, że w przyszłości musi zostać kimś dobrze zarabiającym i sławnym. Aesop miał tego dosyć, dlatego na pewien czas przeprowadził się do swojego starego wujka. Ten miał kilku synów, którzy nadal z nim mieszkali. Najmłodszy był wtedy dziesięć lat starszy od niego. Mieszkali razem w pokoju, co nie skończyło się zbyt dobrze. Po nieszczęsnym gwałcie trzynastolatek wrócił z powrotem do ojca, który zagwarantował mu naukę w Ameryce. Tak tutaj trafił.
INNE:
  •  Uwielbia lamy
  • Wieży w Mitologię Grecką
  • Ziomek maluje paznokcie
  • Co tydzień zmienia kolor włosów - po tym jest rozpoznawalny.
  • Ma pluszaki w kształcie lam
  • Jest boy Directioner
  • Jego imię znaczy "Nieczysty"
  • Głosik

Od Mii CD Gabrijela

Cały czas wpatrywałam się w sufit. Nawet nie zauważyłam, że lekko tuliłam się do ramienia chłopaka. Otrząsnęłam się dopiero wtedy, gdy zadał pytanie.
- J-ja?! Ja się b-bałam?! Ha, chyba śnisz~! Przecież ci mówiłam, ja się niczego nie boję!
Jasnowłosy zaśmiał się tylko na moje słowa, po czym wolną ręką zarzucił na głowę z powrotem kaptur.
- Musimy się jak najbardziej oddalić od tego miejsca, jest teraz opętane, więc...
- Więc lecimy na cmentarz~! - wykrzyknęłam lekko zaniepokojonym i drżącym głosem, łapiąc go za rękę. Wywlokłam go jak najszybciej z internatu i skierowałam się w stronę... No właśnie, w którą...?
- Em... W którą stronę to...?
Chłopak zaśmiał się cicho i pokierował mnie na północ.
- No, to idziemy~!

<Gab? Wena mnie opuściła :<<< >

Od Costina cd Mahiru

- Więc męcz się. Było się nie cofac, wtedy miałbyś jeszcze szanse na posiadanie dzieci. No, gdybyśmy wynajęli surogatkę, oczywiście - mruknąłem. Wpatrując się w niego intensywnie.
- Jakie znowu "my"? Będędę miał swoje dzieci, wraz z przyszła żo-
- Powodzenia ci w tym życzę - przerwałem mu i wstałem. Podszedłem do brązowookiego i zlapałem za włosy przybliżając swoją twarz do jego. - Jesteś tylko mój i nie pozwolę, by ktoś mi cię ukradł - warknąłem i złaczyłem nasze usta w sekundowym pocałunku.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-"Też"?-Wykrztusiłem, cytując Costina.
-Przecież od razu widać-uśmiechnął się zwycięsko-wystarczy rzucić okiem. Jesteś strasznie zazdrosny o to, że, jak sam to ująłeś "kopulowałem" z innymi facetami, a nie z tobą. Ale spoko, trudno Ci się dziwić.
-Daj se siana-machnąłem ręką.
-Czyli trafiłem w dziesiątkę? Ciebie tak cholernie łatwo przejrzeć-zaśmiał się.
-Nie, nie trafiłeś, głupolu-odparłem, starając się uspokoić.
-Zaraz wpadniesz na...-Zaczął Costin, ale nie zdążył dokończyć, bo wpadłem na szafkę. Walnąłem się o nią tak niefortunnie, że ucierpiało na tym moje krocze. Upadłem na łóżko, sycząc z bólu i przewracając się z boku na bok.
-Boli?-Zapytał.
-A nie widać?-Wycedziłem przez zęby z trudem.
-Pomasować?-Zapytał, unosząc brwi kilka razy.
-Obejdzie się-Warknąłem.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Wyglądałeś seksownie - mruknąłem pod nosem. - Gdybyś nie był taki zaborczy, prawdopodobnie leżał byś teraz na swoim łóżku zaspokojony, jak nigdy dotąd, ale twoja strata.
Wziąłem Kuro na ręce i usiadłem na dywanie głaszcząc go po łebku. Może Troye jeszcze siedzi na dole i mam szanse na kolejne pieprzenie? Nie, bo jeszcze znajdą mój nóż spod poduszki i podetną gardło. Spojrzałem na Mahiru, który spoglądał na mnie, jakby współczuł mi mojego rozumu.
- Oddaj kota - fuknął zły. - Podobno go nie lubisz.
- Bo jest fajny, tylko kiedy nie wbija mi się pazurami w tyłek. Poza tym - o Kuro też jesteś zazdrosny? Dałbyś się przytulić, to nie miałbyś takich problemów - uniosłem ramiona w zwycięsim geście i wróciłem do głaskania czworonoga.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-Dla obrony własnego prawictwa... A w zasadzie to dziewictwa, pozwolisz, że jednak zostanę w spodniach-odparłem z obojętnością.
-I tak niedługo je stracisz-odparł z głupkowatym uśmiechem. W odpowiedzi prychnąłem i wziąłem do ręki śrubkę, która trzymała zamek od drzwi w miejscu. Przyłożyłem ją do zawiasu i drzwi, po czym ją wkręciłem. Sprawdziłem, czy zamek zaczął działać. Ku mojej uciesze - działał. Odetchnąłem z ulgą i wyszedłem z łazienki.
-Już się przebrałeś?-Zapytał Costin z zawiedzeniem w głosie.
-A nie widać?-Odparłem-jeszcze dziesięć minut temu latałem wszędzie w spódniczce na pół dupy.



<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Śrubokręt to ja ci mogę w dupsko wsadzić - zaśmiałem się. Chłopak spojrzał na mnie zdegustowany, więc pokiwałem głową i wybrałem się do kantorka woźnego.
- Dobry, ma Majster śrubokręt? - zapytałem, opierając się o ścianę. Starszy męźczyzna podał mi sprzęt i wygonił z pomieszczenia. Zachichitałem pod nosem i wróciłem do współlokatora. Zastałem go zakladającego spodnie, dlatego nie mogłem się oprzeć jakiejś uwadze.
- Nie będzie mi przeszkadzało, jak zostaniesz w bokserkach. Wiesz, tak jakby nie pierwszy raz cię tak widzę - mruknąłem, wystawiając dłoń z przyrządem. - Nie ma za co.


<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-Poradzę sobie-burknąłem, marszcząc brwi i przymykając oczy-a co do zaufania, to jak mam Ci ufać, skoro bez przerwy się na mnie rzucasz z łapami?
-To może Ci chociaż śrubokręt załatwię, czy coś? A w temacie zaufania, to to jest normalne, że tak robię. To ty się po prostu nie przyzwyczaiłeś-odparł szybko-jeszcze.
-Tak, proszę. "Ty się po prostu nie przyzwyczaiłeś". Trudno przyzwyczaić się do czegoś, co nie jest dla mnie naturalne-odparłem spokojnie, bez cienia wyrzutu. Ot co, taka pokojowa rozmowa.
-Czemu sądzisz, że to nie jest naturalne?-Zapytał z ciekawością w głosie.
-Bo to nie jest naturalne! Od zawsze było tak, że samiec powinien się rozmnażać z samicą, a nie samiec z samcem!-Odparłem, wbrew pozorom wciąż spokojnie.
-Pf, i co z tego?-Zapytał z lekkim uśmiechem-ja nie uznaję tych zasad.
Prychnąłem coś pod nosem i warknąłem:
-Przyniesiesz mi ten śrubokręt?


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Uniosłem kącik ust do góry i wtuliłem twarz w poduszkę. Z przymróżonymi oczami obserwowałem drzwi od łazienki. W pewnym momencie nie wytrzymałem i podniosłem się z łóżka kierując w stronę pomieszczenia za ścianą. Otworzyłem drzwi z impentem i stanąłem w progu.
- Tak właściwie, to czemu ten zamek jest zepsuty? - zapytałem, przejeżdżając głodnym wzrokiem po ciele Mahiru, który próbował odpiąć zamek. W tym momencie rzucał we mnie piorunami jak Zeus, tylko że z oczu. Zachichotałem pod nosem i podszedłem do niego. Ten automatycznie odsunął się w tył, warcząc "Spadaj". - Chcę ci tylko pomóc z tym zamkiem. Do Allaha, czemu ty zawsze masz jakieś dziwne obrazy na myśli? Przecież jedyną rzeczą jaką robie bez twojej zgody jest całownie twoich ust i robienie malinek na szyi. Zaufaj mi choć raz - mruknąłem, zakładając ręce na piersi.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-To bez sensu-zaprotestowałem-będę jeszcze złaził tam na dół, to nie ma sensu.
-Nic Ci to nie zmienia. Albo się przebierzesz, albo sam je z Ciebie zdejmę-odparł, wciąż trzymając mnie w silnym uścisku.
-Jeny, dobra już, dobra! Przebiorę się, skoro to takie ważne-burknąłem, po czym sięgnąłem po bluzę, jakieś spodnie i koszulkę. Podniosłem wyżej wspomniane ciuchy i wstałem do pozycji stojącej, po czym odwróciłem się na pięcie i pomaszerowałem w stronę łazienki.
-I nie waż się mi wbijać, jak się będę przebierał. Zamek się uszkodził i nie da się drzwi zamknąć, naprawię go potem-burknąłem, wbijając do rzeczonego pomieszczenia.

<Costin? Taka sytuacja XD>

Od Costina cd Mahiru

- Jak nie przestaniesz kusić tym przyodzianym tylko w bokserki penisem, to mówię ci ciekawie się to skończy - mruknąłem i roztrzepałem grzywkę, by wyglądała na bardziej puchatą. - Wychodź z tego wdzianka. W tym momencie - warknąłem. Może powinienem zapuścić włosy? Będę wyglądał jak kupa, ale pierdzielę. Chłopak patrzyl na mnie jak na idiotę odsówając się jak najdalej ode mnie. - Jeżeli naprawdę nie chcesz, żebym zrobił coś nieorzyzwoitego, to teraz się łaskawie dla mnie przebierzesz, zrozumiano? - uniosłem pytająco brwi i dopadłem Mahiru w swoje ramiona. - Zrozumiano Ma'iru?

<MahiMahi?>

Od Mahiru CD Costina

Przeszedł mnie natychmiast dreszcz, przez co wydałem z siebie dźwięk, który określiłbym jako dziwne stęknięcie.
-N-nie, prawdopodobnie tylko ty-odparłem, odsuwając się trochę od niego.
-Tak? Ciekawe, że nikt na to nie wpadł-zdziwił się lekko.
-Tylko ty kopulujesz z kim popadnie-odparłem, po czym przeszedł mnie kolejny dreszcz.
-A co, chcesz być następny-Uniósł kilka razy brwi wymownie.
-A ty jak zwykle swoje-burknąłem, podpierając głowę o dłoń, a łokieć o swoją nogę.

<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Uśmiechnąłem się czule do dębowych drzwi i położyłem na łóżku. Tak właściwie to po co ja biorę udział w tym całym Halloween? Jestem islamistą, a oni nie obchodzą czegos takiego. Dobry to byl preteks na przebieranie się za Jokera i podpalanie firanek, ale teraz to w ogóle nie ma sensu. Leżałem w ciepłym wyrku przez dosć długi czas, puki Mahiru nie wszedł do pomieszczenia. Uniosłem zaciekawiony brwi i podniosłem się na łokciu.
- Jak bylo? - zapytałem i szybko przeskoczyłem na drugie łóżko. - Opowidaj, jestem nadwyraz ciekawy. Ktoś prócz mnie wszesniej pieprzył się w łazience?
Brązowooki wybałszył na mnie ślepia, siadajac tuż obok.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

Zamrugałem parę razy, po czym wskazałem kciukiem na siebie.
-Wsensieżeja?-Zapytałem szybko, przez co moje słowa brzmiały jak "jebnięcie głową o klawiaturę w prawdziwym życiu".
-Być może-uniósł brwi tajemniczo.
-Myhym... Dobra, ja znikam, wrócę tak za godzinkę-machnąłem ręką i już miałem otworzyć drzwi, kiedy Costin odezwał się:
-M-Mahiru...
-Co?-Zapytałem, stojąc przed drzwiami.
-Widać Ci znowu bokserki-dokończył zdanie. Fuknąłem coś pod nosem, obniżyłem trochę spódniczkę od stroju pokojówki i wyszedłem z pokoju, rzucając krótkie "nara" na odchodnym.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Spojrzałem na chłopaka zbolałym wzrokiem. Pomimo tego wtuliłem nos w jego włosy i przytuliłem mocno, jakby był jedyna rzeczą, która trzymała mnie przy życiu.
- Myślisz, że to wszystko załatwi? - wymamrotałem, gniotąc niedopałek i wyrzucając go przez okno. Zafascynowany wdychałem zapach szamponu, którego za wszelką cenę nie mogłem rozpoznać. Przetarłem zmęczone oko pięścią i odsunąłem się, by usiąść na łóżku i otulić się grubą kołdrą. - Mur, który zbudowałem po to, by na nikim mmi nie zależało, bym nie zdradal tajemnic. Jednak znalazla się osoba, która przylazła z diamentowym kilofem i powoli go niszczy.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-M-mur?-Powtórzyłem zdziwiony.
-Powiedziałem, żebyś wyszedł!-Warknął na mnie. Westchnąłem i podszedłem do drzwi. Nacisnąłem klamkę, po czym obejrzałem się ostatni raz za siebie. Costin stał przed oknem i wciąż patrzył przez okno przez lekko zmrużone oczy.
Przyznam szczerze, było mi głupio. Stałem tak chwilę, patrząc jeszcze na chłopaka, po czym wyszedłem z pokoju. Zamknąłem drzwi i postawiłem pierwszy krok. Nagle, złapałem się za głowę i powiedziałem sam do siebie:
-Ale z nas debile... Obaj jesteśmy siebie warci.
Po chwili wahań, nacisnąłem po raz drugi klamkę i wszedłem do pokoju. Widząc, że Costin wciąż stoi przed oknem, rozpędziłem się i... Przytuliłem go. Nie wiem, czemu tak. To było pierwsze, co przyszło mi do głowy.

<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Odsunąłem się od brązowowłosego wkudzony. Wygrzebałem zapalniczkę z szafy i usiadłem na parapecie, podpalając produkt z nikotyną.
- Idź, proszę. Droga wolna! - krzyknąłem, patrząc przez okno na ludzi w przebraniach. - Nie słyszałeś? Skoro nie chcesz być narażony, na jak to powiedziałeś "gwałt" to radzę ci wyjść, bo przecież ja nie potrafię trzymać łap przy sobie i napewno, gdyby ciebie tu nie było, wyszedłbym na ulice i zaciągnął pierwszego lepszego faceta w najbliższą ciemną uliczkę, żeby uprawiać z nim seks - powiedziałem sarkastycznie, zaciągarąc się papierosem. - Przecież to wszystko to napewno nie zbudowany mur, by nikt nie dowiedział się, co skrywam w środku.

<Mahiru? Drama czy nie drama? Oto jest pytanie>

29 października 2016

Od Mahiru CD Costina

-Nie, idioto!-Fuknąłem na niego, próbując odepchnąć jego łeb. Ale mnie ten koleś wkurza!
-To było pytanie retoryczne-szepnął do mnie, powracając do poprzedniej czynności.
-Mówiłem, żebyś nie robił takich rzeczy, idioto! Jesteśmy na korytarzu, palancie!-Warknąłem, znowu próbując go odepchnąć.
-Racja-stwierdził, po czym odsunął się ode mnie. Już myślałem, że będę miał spokój, bo jednak się odsunął, kiedy ten złapał mnie za nadgarstek i zaciągnął do pokoju. Zamknął drzwi i przyszpilił mnie do ściany. Znów próbowałem go odepchnąć i wyjść, ten jednak trzymał mocno mój nadgarstek. Przycisnął moje ręce do ściany i zaczął znów podgryzać moją szyję.
-O-odsuń się!-Wydukałem.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Oglądałem jak lekki rumieniec wpływa na jego policzki, ale dalej zachowywał poważną twarz.
- Gdybyś na to nie reagował, to nie rumieniłbyś się i patrzył mi prosto w oczy, a ty robisz na odwrót.
Przymrórzyłem oczy i uważnie patrzyłem na jego reakcje. Chłopak przełknął widocznie ślinę i próbował mnie odepchnąć za wszelką cenę.
- Ostatnio znalazłem u Mii jakąś gejowską Mangę i rozkminiałem dlaczego ten na dole krzyczy "nie" podczas seksu, kiedy mu się to podoba. Czy ty w tym momencie robisz to samo, tylko z odpychaniem? Próbujesz mnie podniecić jescze bardziej? - mruknąłem i przybliżyłem twarz do odkrytej szyi chłopaka, lekko podgryzając.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-To nic nie znaczy!-Wykrzyknąłem na pół korytarza. Costin zatrzymał się w połowie kroku. Stał chwilę tyłem, po czym odwrócił się na pięcie w moją stronę. Na jego twarzy ukazał się ten jego zwycięski, durny uśmieszek. Odchylił lekko głowę do tyłu i odparł:
-Oh, czyżby?-W sekundę pojawił się przede mną, złapał mnie za podbródek, a drugą rękę położył mi na plecach. Po tym, odezwał się:
-Nadal tak uważasz? To ciekawe, czemu się zarumieniłeś-uśmiechnął się znów.
-To ze złości!-Stwierdziłem.
-Ta twoja "złość" wygląda trochę niepoważnie w stroju pokojówki. Ale i tak dobrze w nim wyglądasz. Chociaż-tutaj mlasnął cicho-bez niego wyglądałbyś lepiej.
-Przymknij się-fuknąłem, odwracając wzrok.


<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Mhm, może od razu zostanę podłogą? Chociaż przez większość czasu będziesz do mnie przyłączony. A co do tej twojej kwestji z gwałtami... - w tym momencie walnąłem lenny face'a - ... jestem pewien, że gdybym zaczął cokolwiek robić, to błagałbyś o więcej - mruknąłem cicho, ale po wściekniętej reakcji chłopaka wiedziałem, że słyszał.
- Zamknij się. Po prostu się zamknij, bo mam ciebie dosyć.
- Ale czujesz się niekomfortowo, kiedy zachowuję się normalnie. Nie oszukasz mnie, bo wiem to. A teraz spadam do pokoju, jeśli coś będziesz chciał.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

-Trochę ta-odparłem beznamiętnie i mlasnąłem. Costin wykonał znak zwycięstwa, czyli podskoczył na nogach i wyciągnął zgiętą w łokciu rękę przed siebie, zaciskając dłoń z pięść.
-Yesssss!-Wysyczał z błogostanem wypisanym na twarzy.
-To znaczy... Lubię Cię jako kumpla, a nie, że Cię "lubię, lubię"-dodałem po chwili. Mimo to, Costin wydawał się być całkiem zadowolony.
-Tylko sobie nie wyobrażaj za dużo, dobra?-Poprosiłem niezmiennym, lekko obojętnym tonem-I to nie znaczy, że już zapomniałem o twoich debilnych pomysłach i zboczeństwach!


<Costin?>

Od Costina Cd Mahiru

Poiwałem przecząco głową wtulając się w niego jeszcze bardziej.
- Wiesz co mnie dołuje? Nie potrafię cię zostawić w spokoju - mruknąłem zrezygnowany i odsunąłem się od chłopaka i podrapałem o brodzie. ROŚNIE MI BRODA ŁO JA PIERDZIELE. Spojrzałem w głąb korytarza, za wszelką cenę próbując nie patrzeć na Mahiru.
- Ma'iru?
- Co? - warknął, na co podskoczyłem przestraszony.
- Lubisz mnie chociaż trochę? Ale szczerze.

<Mahru?>

Od Mahiru CD Costina

Westchnąłem zrezygnowany. Wiem, że potem znowu robiłby jakiś cyrk, gdybym powiedział, że nie, więc przełknąłem ślinę i odparłem:
-Może.
-Czyli tak?-Ucieszył się nagle.
-Odbieraj to jak chcesz.
-Czyli tęskniłbyś!-Po tych słowach podniósł się, podszedł do mnie i przytulił mnie z całej siły.
-D-dusisz mnie-wydukałem, z trudem łapiąc oddech.
-Sory-odparł, lekko luzując uścisk.
-E... To może byś mnie puścił?-Zaproponowałem.
-Ne-odparł, nadal mnie tuląc. Staliśmy tak jeszcze chwilę, a ja już miałem przed oczami wizję zemsty na nim za to, że się tak na mnie rzucił z objęciami.
-A teraz mnie puścisz?-Zapytałem, już mocno zniecierpliwiony.

<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

Przygryzłem dolną wargę i zmarszczyłem nos co w rezultacie dało minę "ty mała, przebiegła dzido". Zaraz później wydąm wargi myśląc nad błyskotliwym zdaniem. Kiedy mi się udałem pstryknąłem uradowany palcami.
- Sekretnie jesteś kobietą i masz ten jaki tam czas w miesiącu! - krzyknąłem a Mahiru walnął soczystego facepalma.
- To się nazywa okres, Deklu - warknął zrazygniwany.
- Serio? To znaczy że na serio jestem głupi.
- Zgadzam się i nie nie jestem żadną kobietą!
- Dobra spokój! - krzyknąłem i zsunąłm się w dół po ścianie. - Co ja mam zrobić żebyś w końcu mi pozwolił? - szepnąłm do sebie. - Gdybym teraz zniknął, tęskniłbyś?

<Mahi?>

Od Celestii - Cd. Costina

Z uniesionymi wysoko brwiami, doprowadziłam go wzrokiem do drzwi.
- Wyobraź sobie, że bez wzajemności. - mruknęłam z przekąsem i poukładałam rzeczy z powrotem na ich miejsce. Następnie, po chwili zastanowienia, wyszłam z szatni, zostawiając na drzwiach kartkę Celes wróci za 5 minut. Judy jest w środku. Wiedziałam bowiem, że dziewczyna za niedługo się pojawi. Spacerując po sali, którą dopinano na ostatni guzik, porwałam babeczkę ze stołu. Mia nie powinna być zła.

Zrobiłam jeszcze parę kursów sala-szatnia i dałam sobie spokój. Byłam zbyt nakręcona, a godzina była jeszcze wczesna. Wtem zza drzwi wyłoniła się Judy. Pomachałam jej wolną ręką i się uśmiechnęłam. Prawa dłoń była bowiem zajęta rysowaniem tatuażu na szyi. Przedstawiał on pajęczą sieć, ale bez tych małych skurczysynów.
- Pomóc ci w czymś? - zapytała.
- Jak na razie nie mamy nic do roboty. Ludzi jeszcze mało, więc no. - odpowiedziałam, zbliżając się do lusterka. Po skończonej robocie oznajmiłam, że idę sobie gdzieś pochodzić. W ten sposób kolejny raz znalazłam się na sali. Było już więcej osób. Pojawił się Gabrijel i Mirai. Rosjanin niósł głośnik, a jego towarzyszka - mikrofon. Przy jednym ze stołów siedziała Mia, z zapałem opowiadająca o czymś znudzonemu Cecilowi. Costin oczywiście podrywał Bogu ducha winnego Mahiru, który po chwili wymierzył mu siarczystego liścia.
- Faceci.. A mówią, że to kobiety trudno zrozumieć.. - mruknęłam, opierając się o ścianę. Mimowolnie zerknęłam na zasłony, które już nie świeciły.

[ Ktoś? Beznadzieja tak bardzo xd ]

Od Mahiru CD Costina

-A może frytki do tego?!-Warknąłem.
-Byłoby miło. Poza tym, co ty taki naburmuszony? To tylko pocałunek, nic wielkiego Ci przecież nie zrobiłem-odparł spokojnie.
-Tylko pocałunek?-Zacytowałem, nieco spokojniej-To, co dla Ciebie jest "tylko pocałunkiem", dla mnie jest prawie traumatyczne! Jeszcze chwila i będziesz mówił "przecież to tylko gwałt, co ty taki naburmuszony?".
-Jesteś jakiś strasznie spięty. Wyluzuj trochę-poprosił-czekaj... A może ty...
Przerwał na chwilę, zakrył usta dłońmi, a oczy mu się "zaświeciły".
-Co?-Spytałem krótko.
-Ty jesteś zazdrosny?!-Zapytał głośno. Przekręciłem głowę ze zdumieniem.
-Zazdrosny? O co miałbym być zazdrosny?
-O to, jak Nico mnie pocałował! Mogłem się domyślić!-Uznał z dumną miną.
-Co? Zwariowałeś? Znowu Ci coś odbija-stwierdziłem krótko. Przyznam szczerze, że zdążyłem zapomnieć o tamtym zdarzeniu.


<Costin?>

Od Costina cd Nico

Zmarszyłem nos zadowolony (coś jak Harold o tutaj ---->)
i spojrzałem z wyższością na zszokowanego Mahiru, który stanął jak słup soli. Wyszczerzyłem się złowieszczo i podszedłem do niego.
- Oni całują mnie z własnej woli, Ma'iru - szepnąłem mu do ucha i tak poprostu odszedłem wgłąb szkoły. Wparowałem do klasy jakgdyby nigdy nic i zająłem swoje miejsce, kładąc nogi na stoliku. Po lekcjach szybko wdrapałem się na dach i kiedy zobaczyłem czarnowłosego szybko do niego podszedłem i po uniesieniu palcami jego podbrudka, złączyłem nasze usta w krótkim pocałunku.
- To ja jestem tym dominującym - warknąlem patrząc prosto w jego oczy.

<Nico?>

Od Nico - Cd. Costina

Gdy usłyszałem wypowiedziane przez niego zdanie starałem się nie zacząć śmiać. Dla mnie takie sceny zdarzają się tylko w tanich romansidłach, ale pomimo wypowiedzi Costina, nie wydawał się zazdrosny czy też samotny. Uśmiechnąłem się łobuzersko i usiadłem na trawie patrząc na niego z góry.
- Masz bardzo ciekawe historie miłosne - mruknąłem patrząc się w dal. - Dlaczego myślisz, że chcę cię poderwać? Dostałbym jeszcze po łbie - sarkazm w moim głosie był coraz bardziej słyszalny, ale gdy spojrzałem na Costina chyba tego nie usłyszał. Usiadł obok mnie uważając by grabie nie spadły mu na głowę. Wyciągnąłem nogi przed siebie, a gdy usłyszałem dzwonek z ociąganiem wstałem z ziemi, otrzepując się z  niewidzialnego kurzu. Już miałem powiedzieć mu coś ważnego, gdy zobaczyłem chłopaka idącego w naszą stronę. Patrzył na Costina, więc pomyślałem, że to chłopak o
którym mówił wcześniej. Jeśli on tu szedł wolałem nie być tu w tym samym miejscu.
- Ja lecę, jak coś to po lekcjach będę na dachu - wyszeptałem mu do ucha i pocałowałem na odchodne zważając, że chłopak jest coraz bliżej.
<Costin?>

Od Costina cd Mahiru

- Dla twojej wiadomości jesteśmy sami - mruknąłem i spuściłem wzrok. - Désolé, Ma'iru.
Chłopak przwrócił na mnie oczami.
- Przestań przepraszać, kiedy nie masz tego namyśli. a ten twój powalony francuski akcent bardziej wkurza niż jest uroczy. Wiesz mowa srebrem a milczenie złotem.
Skinąłem głową i wyciągnąłem telefon by napisać odpowiedź w notatniku.
- "Czyli od teraz to ty w tym związku będziesz się odzywał? Cudownie, bo twoje jęki będą jeszcze głośniejsze" - do tego uśmiechnąłem się łobuzersko i popchnąłem Mahiru na ścianę.
- Odpierdol się ode mnie! - warknął, ale uciszyłem go łącząc nasze usta intensywnie, dlatego zastygł zaskoczony na kilkadziesiąt minut. Oderwałem się szybko i zacząłem odchodzić.
- To tylko początek naszego upojnego dnia - powiedziałem i oparłem się plecami o przeciwną ścianę, szukając jakiejkolwiek zapalniczki. Warknąłem wkurzony udarzając pięścią o ścianę. - Będziesz tak miły i zabierzesz Gabrijelowi moją zapalniczkę? - poprosiłem cicho. Natychmiastowo potrzebuję nikotyny.

<Mahiru?>

Od Mahiru CD Costina

Cały czerwony ze złości, odezwałem się, wciąż trzymając Costina za spód koszulki:
-I po co ta mina szczeniaka?
-Bo byłeś okrutny-stwierdził, wciąż symulując szczenięcy pysk.
-Co jest złego w tym, że nie lubię być traktowany jak dziewczyna?!-Uniosłem się.
-Co złego jest w tym, że nazwałem Cię panienką?-Zapytał z tępym wyrazem twarzy, lekko mnie przedrzeźniając.
-Hm... Chociażby to, że jestem facetem?!-Uniosłem się po raz drugi.
-Nie powinieneś się denerwować-uznał z lekkim uśmiechem-przecież to tak pieszczotliwie, dla beki.
Uspokoiło mnie to trochę.
-Jakoś nie wygląda. Tak czy siak, nie waż się mnie nazywać tak przy ludziach. Sam na sam jakoś to zniosę-odpowiedziałem. Costin uśmiechnął się zwycięsko.



<Costin?>

Od Mahiru - Opowiadanie eventowe

Sala, w której miał odbyć się ten cały cyrk, była już w pełni ozdobiona. Pewnie byłoby to świetnym przeżyciem, gdyby nie to, że muszę przebrać się za pokojówkę. Odetchnąłem z niecierpliwością. Wejście smoka za trzy... Dwa... Jeden... Po skończeniu krótkiego odliczania popchnąłem z całej siły drzwi, ukazując się na sali w przebraniu pokojówki.
Wziąłem głęboki oddech i postawiłem pierwszy krok w sali. Uczniowie odwalili kawał dobrej roboty. Eh, nie ma to jak zrobić kostium dla samego siebie i nic innego nie odwalić. Chociaż kupiłem jakieś tam nici i kilka igieł, to cholernie mało się przyczyniłem.
Jak cały ten idiotyzm się skończy, Costinowi się oberwie, że wciągnął mnie w ten szajs.
Poprawiłem spódniczkę... Jeny, nie wierzyłem, że kiedykolwiek wypowiem, albo nawet pomyślę o takim zdaniu. Jedyną rzeczą, którą mogłem założyć tak, jak chciałem, były buty. Wziąłem czarne trampki, co wyglądało debilnie, ale przynajmniej w jednym calu nie wyglądałem jak typowa Mary Sue z jakiegoś słabego shoujo*.

Nie zamierzałem siedzieć na tym całym wydarzeniu zbyt długo. Resztę wieczoru zaplanowałem spędzić z laptopem i odpalonym na nim horrorze. A może wezmę sobie laptopa tutaj?
Pobiegłem do pokoju i wyciągnąłem laptopa spod poduszki, po drodze zgarniając słuchawki, po czym wróciłem prędko na salę.
Usiadłem gdzieś z boku, założyłem słuchawki i włączyłem sobie na jakiejś stronce "Livid". Początkowo film zdawał się być jakiś taki nudny, ale potem zaczęła się rzeź. Pierwsze sceny były znośne, ale w końcu tak się wystraszyłem, że wydałem z siebie dziwny pisk na pół sali. Na szczęście, nikt nie zorientował się, że to ja wydałem ten odgłos. Szybko wyłączyłem film i odpaliłem CS'a na uspokojenie. Nagle zaczepił mnie Costin.
-Czego?-Warknąłem zezłoszczony.
-Postanowiłem Ci uświadomić, że pokojówka grająca w gry na środku sali nie jest urocza, a ty taki masz być, także zostaw laptopa i zajmij się czymś innym-pouczył mnie.
-Czyli według Ciebie, oprócz zakładania tego durnego stroju nie wystarczy i jeszcze mam zachowywać się uroczo? Weź mnie nie osłabiaj-machnąłem na niego ręką i dostrzegłem, że jakiś rusek zabił mnie z grze, kiedy ja byłem zajęty tłumaczeniu temu idiocie swoje zdanie.
-No i widzisz? Zdednąłem przez Ciebie!-Oskarżyłem go, siadając po turecku. Kiedy zmieniłem sposób siedzenia, Costin nachylił się nade mną i wyszeptał:
-Jak tak siedzisz, to...
Przerwał, zerknął na chwilę w dół, po czym dokończył:
-To widać Ci bokserki.
Podskoczyłem na równe nogi, podniosłem laptopa i słuchawki, po czym z głupią miną zasalutowałem i odezwałem się:
-Nara!
Pobiegłem po schodach do swojego pokoju i odłożyłem laptopa na łóżko, razem ze słuchawkami. Gorzej być nie mogło.
-I co żeś uciekł?-Usłyszałem głos współlokatora od strony drzwi.
-Bo to zawstydzające?!-Oskarżyłem go.
-Czemu na mnie krzyczysz?-Odpowiedział z udawanym urażeniem w głosie-przecież Ci tylko pomogłem. Z resztą, byłoby źle, gdyby... No nie wiem, na przykład jakiś zboczeniec postanowiłby wykorzystać to, że masz krótką spódniczkę.
-A wal się-odpowiedziałem, szybko wychodząc z pokoju i kierując się z powrotem za salę, próbując uniknąć spotkania z Costinem na schodach. Postanowiłem wybiec ze szkoły i kupić coś "Halloweenowego". Pobiegłem w tym celu do sklepu z takimi pierdołami i za ostatnie hajsy z kieszeni kupiłem planszę do przywoływania duchów. Wiecie, tą planszę Ouija, dzięki której można gadać z duchami i inne takie. Wróciłem do swojego pokoju, w którym już Costina nie było i położyłem planszę na podłodze. Przeczytałem zasady. Nie graj sam, nie graj na cmentarzu i takie tam. Postanowiłem, że ciekawiej będzie zagrać z grupką osób. Wróciłem więc szybko na salę i na wejściu odezwałem się głośno:
-Hej, hej, heeej! Chce ktoś pograć ze mną w planszę Ouija?-Zapytałem, czekając aż ktoś się zgłosi.

<Ktoś, coś?>

------
*shoujo - chodzi oczywiście o typ anime, w którym często występują romanse itp. Krótko mówiąc - anime dla dziewczyn.

Od Costina cd Mahiru

- Cokolwiek, kochanie - wyszczerzyłem się i powoli zacząłem odczepiać palce Mahiru z mojego kołnierza. - Byłoby milej gdyby te paluszki ciągły gdzie indziej, nie sądzisz? - dla zabawy ucałowałem wierzch jego dłoni. - Widzimy się wieczorem, Panienko.
- Czekaj, idioto! - warknął i złapał mnie za spód koszulki. Spojrzałem na niego rozbawionym wzrokiem i ujrzałem czerwoną ze złości twarz. - ILE RAZY MAM CI POWTARZAĆ ŻE NIE MASZ NA MNIE MÓWIĆ TAKIMI PRZEZWISKAMI!?
Mina mi zrzedła, a oczy prawie wyleciały z orbit na nagły wrzask chłopaka. Szczęka spadła mi "do podłogi". To tak się czuje człowiek, który nie wie co ma powiedzieć? Podrapałem się zmieszany po karku i spojrzałem na niego wzrokiem zbitego szczeniaczka.

<Mahiru?>

Od Costina cd Celestii

Zerwałem się podekscytowany z krzesła i zacząłem podskakiwać radośnie, jak małe dziecko.
- A masz zieloną farbę w sprey'u? - zapytałem z nadzieją. dziewczyna podała mi puszkę. Uradowany wyprysnąłem farbę na włosy i chwilę później mogłem biec i przebrać się we fioletowy strój.
- Dzięki, kocham cię!
Wybiegłem z szatni do łazienki, a z łazienki spowrotem na salę, by zobaczyć rozkręcającą się powoli imprezę.

<Celka?>

Od Gabrijela - Cd. Mii

Zaśmiałem się głupio, zdejmując kaptur Assassina z głowy.
- Wiesz, myślałem, że będziemy bić się na poduszki. Ale zaskoczyłaś mnie z tym przywoływaniem demonów. - oznajmiłem, opierając głowę na dłoni. Mia odpowiedziała mi szerokim uśmiechem.
- Tak, tak. Skończmy z gadaniem i bierzemy się do rzeczy! - zawołała radośnie, klaszcząc w ręce. Westchnąłem cicho i podjąłem próbę wymigania się od tego. Widziałem już raz opętanego człowieka i nie chciałbym, żeby to przeszło na Mię, czy na mnie.
- Hm. A może pójdziemy na cmentarz..? - zaproponowałem. Jasnowłosa pokręciła głową.
- Demony. Nie mów mi, że się boisz. - dodała, robiąc wielkie oczy.
- Potrzebna mi jest sól. - oznajmiłem, rozkładając ręce.
- Sól? Ale po co?
- Dla ochronienia nas przed Siłaaamiii Złaaa! No przecież.
- To czekaj tu chwilę! - zawołała i wybiegła z pokoju z prędkością światła. Ja tymczasem gorączkowo myślałem nad tym, co mam zrobić. I po chwili mnie olśniło.

Minutę po ogarnięciu się, do pokoju wpadła Mia z całym słoikiem soli. Odebrałem go jej, pomamrotałem pod nosem jakieś przypadkowe słowa i wykonałen parę gestów dłonią.
- Usiądź. - poprosiłem. - Tylko się nie przestrasz. - dodałem ciszej. Kątem oka zobaczyłem, że Mia trochę zbladła i siadła blisko mnie. Usypałem wokoło nas krąg z soli, pamiętając o tym, co (i za ile) ma się stać. Później dałem szczyptę na dłoń jasnowłosej i swoją. Została mi minuta. Poinstruowałem ją, że powinniśmy się chwycić za dłonie, by efekt był lepszy. Mia posłusznie wykonała moją prośbę. Ja zaś przymknąłem oczy i znów zacząłem gadać jakieś wymyślone przez siebie słowa, coraz bardziej pochylając się do tyłu. Wtem zgasło światło. Jedno z okien się otworzyło, gasząc świece i rozsypując sól dookoła nas.
- G-gab, co się dzieje? - zapytała cicho dziewczyna, przytulając się do mojego ramienia. Gdy wszystko względnie się uspokoiło, gdzieś zza moich pleców odezwał się skrzekliwy głos, który mówił niezrozumiałe słowa w języku hebrajskim.
- Demon. Wydaje mi się, że to Kain. - wymruczałem jej do ucha (lennny).
- Gab, zatrzymaj to! Proszę! - zawołała, gapiąc się na okno.
- Nie da się. Ale się nie bój. Solana moc nas chroni. - zapewniłem, opierając się na lewej ręce. Właśnie w tym momencie wszystko ucichło. Głos się zamknął, a wiatr przestał wiać. Jedynym problemem było to, że zasłona ponownie przylgnęła do okna, pogrążając pokój w całkowitej ciemności. Choć, dla mnie, to było szczęście. Zdążyłem zdjąć sznurek z klamki na oknie i odkleić jego drugą część od włącznika światła.
- Gabryś, jesteś tu? - zapytała cicho, niedaleko mnie.
- Mhm. - mruknąłem, wkładając linkę z powrotem do ukrytej kieszeni płaszcza. Dosłownie chwilę później poczułem dłonie Mii na swoich żebrach, uderzające z dość dużym impetem.
- Potknęłam się na dywanie. - wymamrotała, tłumacząc mi się.
- Musimy stąd wyjść. Ani ty, ani ja nie możemy wrócić tu w ciągu 24 godzin. To miejsce jest teraz opętane. - powiedziałem, chwytając dziewczynę za rękę. Wymacałem klamkę w drzwiach i wyszedłem z jasnowłosą na korytarz.
- Bałaś się? - zapytałem, strzepując z siebie resztki soli. Zobaczyłem, jak Mia uporczywie wbija wzrok w sufit. - Bo ja tak. - dodałem, uśmiechając się do niej lekko.

[ Mia? Jak emocje? xD]

Od Mahiru CD Costina

Obudziłem się rano, a w zasadzie to w okolicach ósmej. Wkrótce długi weekend i tak dalej. Wstałem z lekkim trudem z łóżka i zawlokłem się do toalety. Mam sporo rzeczy do roboty, pomyślałem. Muszę uszyć kostiumy i tak dalej. Odetchnąłem i zerknąłem w lustro. Włosy miałem, jak zwykle z resztą, ułożone tak, jakby ktoś po nich przejechał walcem i spryskał klejem. A wracając do tematu moich obowiązków... Materiały miałem zabezpieczone, czyli pozostaje wszystko pozszywać według projektu. Nie tak źle.
Wyszedłem z łazienki i zerknąłem na łóżko Costina. Niepościelone, ale tego pedzia nigdzie nie było. Pewnie wstał wcześniej. Przebrałem się w świeżą, czarną bluzę i pobiegłem do auli, w której czekały na mnie projekty do szycia. Na szczęście, nie tylko ja rzuciłem się na robotę z szyciem, więc miałem uszyć tylko parę pierdół. Przypadł mi strój pokojówki, rzekomo zamówiony przez jakiegoś ziomka.
-Pewnie dla dziewczyny-burknąłem pod nosem, wziąłem potrzebne materiały, maszynę do szycia i zabrałem się za pracę. Zacząłem od rękawków, potem dekolt, boki i dół. Szycie dość łatwo mi poszło, bo ubranie było dwukolorowe. W projekcie było podkreślone, żeby dekolt był w miarę głęboki i żeby spódniczka była krótka, ale zarazem luźna. Zboczone wymagania, uznałem.
Kiedy po kilku godzinach skończyłem, złożyłem trochę krzywą sukienkę w prostokąt i poszedłem do Przewodniczącej, aby powiedziała mi, co dalej.
-Ah, musisz sprawdzić na liście, dla kogo to ma być i mu to zanieść. Dobra robota, dziękuję-powiedziała, podając mi kartkę. Przeczytałem listę i zamarłem. "Strój pokojówki - Mahiru Shirota". Sprawdziłem jeszcze raz. Jak wół napisane, że to dla mnie.
-Hmm, przewodnicząca Kanade, chyba zaszła pomyłka-zgłosiłem.
-Hę? Gdzie?-Zapytała, zerkając na listę.
-No bo... Tu jest napisane, że strój pokojówki ma być dla mnie-tutaj zaśmiałem się sztucznie-ale to przecież niemożliwe, jestem chłopakiem, a poza tym... Nie zgłaszałem, że będę coś takiego nosił. To pewnie jakaś dziewczyna z podobnym nazwiskiem.
-Nieee, tak jest odpowiednio. Już parę dni temu ktoś Cię zgłosił z tym strojem-stwierdziła. Wtedy wszystko zrozumiałem.
-Dziękuję i przepraszam. Zaraz wracam.
Wyleciałem z auli i dostrzegłem Costina. Podskoczyłem w jego stronę, złapałem go za kołnierz i warknąłem:
-To ty to odwaliłeś, palancie?
-Czyli zadziałało?!-Ucieszył się.
-Tak, jesteś z siebie zadowolony?-Krzyknąłem.
-Nie wierzę, że to przyjęli. To miało być dla beki-objaśnił.
-Czy wyglądam, jakbym cisnął bekę?-Zapytałem retorycznie.
-Niezbyt. Ale w sumie to jak już to uszyłeś, to możesz założyć, no nie?-Zaproponował.
-Chyba oszalałeś-złapałem się za czoło.
-Nie umiesz się bawić-stwierdził-to oznacza, że jesteś wstrętnym kujonem, który nie ma poczucia humoru, skończy swój żywot w samotności, grając w Lol'a na starym laptopie, obżerając się chipsami i słuchając swojej lamerskiej, hetero-muzyki.
-Hollywood Undead to nie jest lamerska hetero-muzyka! To mój ulubiony zespół!-Odparłem, gestykulując ze złością.
-Uwierzę Ci, jeśli to założysz-wskazał na strój.
-Jeny, niech będzie!-Wycedziłem przez zęby-założę to, ale tylko po to, żeby chronić honoru Danny'ego*. ŚMIERĆ DEUCOWI!*

--------------
*Danny - jeden z członków Hollywood Undead. Mój osobisty ulubieniec, tuż obok Charlie Scene'a.
*Deuce - były członek Hollywood Undead. Po odejściu z zespołu, napisał piosenkę, w której ostro dissował członków kapeli, szczególnie J-Doga i Danny'ego.

Od Mii - opowiadanie eventowe

Wszystkie przygotowania szły jak po maśle, którego z resztą nie lubiłam. Ale nie ważne~! Najważniejsze jest to, że święto będzie udane i każdy uczeń będzie się dobrze bawić, no~!

Każda sala była już ozdobiona różnorodnymi wycinankami, które miały przedstawiać dynie, duchy, szkielety... Nah, wszystko, co związane z Halloween~! Sage była tą dobrą i przygotowała ów wycinanki. Oczywiście Kanade wraz z Nico mieli niezły problem z zawieszeniem ich, ale jakoś sobie w końcu poradzili, więc było okej. To chyba oczywiste, że za każdym razem, kiedy moim rówieśnikom coś nie wychodziło, ona musiała się śmiać. Na szczęście śmiała się w duchu, za co mam u niej pewnego rodzaju dług wdzięczności~!

Ja oraz Lana zajęłyśmy się jedzonkiem. Przygotowałam różnego rodzaju herbaty - od białych cesarskich, przez czarne pina colady, aż po zioła szwedzkie. Nie było to dla mnie problemem, przecież na herbatach się znam~!
Dziewoja przyczyniła się bardziej do sprawy kupna jedzenia, aniżeli herbat. Zostawiła to w moich rękach, bowiem "ona się nie zna"...

Stroje zrobione przez Mahiru, Desiderię i Sephrinę od razu mnie zachwyciły! Idealnie dobrane kolory, dodatkowo wspaniały, puchaty materiał, taki miły w dotyku... Zapach też miał niczego sobie! No po prostu bomba, noo!

Nagłośnienie było już gotowe, toteż wiedzieliśmy, że muzyka podczas zabawy nie zawiedzie. Toż to zawodowcy, prawda? Na pewno im się udało opanować te wszystkie kabelki, srelki i inne duperele związane z elektroniką!

~*~
Strój, który przygotowała z myślą o mnie Desideria, chciałam ubrać natychmiastowo. Tylko, że... Tak właściwie, co to było...? Czarny cylinder, białe wdzianko, jakaś laska... Co to?
- Des, tak właściwie, co to jest~? - zapytałam z ciekawości, przyglądając się strojowi. Moja współlokatorka już miała odpowiedzieć, lecz spostrzegła jeden, ważny szczegół...
- Och, wybacz! Mia, to nie jest twój strój, ten należy do ciebie. - Odebrała mi go, podając jakieś inne wdzianko. Uśmiechnęłam się szeroko pod nosem, widząc  małe, kocie uszka i długi, czarny ogonek, zwisający z wieszaka, który trzymałam w ręku. Na nim wisiała jeszcze koszulka utrzymana w ciemnych kolorach, a tuż pod nią jakieś legginsy w tym samym odcieniu. Dopełnienie stanowił cylinder, który Desideria wcisnęła mi na głowę, gdy powoli zaczęłam odchodzić. Plus laska, pewnie do bicia Gabrijela po łbie~!

Skoro mowa o tym paniczu, postanowiłam zrobić mu takiego suprajsa. Jako że ani Mirai, ani jego samego nie było w tym czasie w ich pokoju, wtargnęłam tam bez pytania. Zostawiając w pomieszczeniu, na dużej, dobrze widocznej kartce, napis, wyszłam z niego jak gdyby nigdy nic. Desideria była zajęta rozdawaniem strojów, a ja chciałam spróbować czegoś... Czego nigdy nie próbowałam. I chciałam to zrobić razem z Gabrijelem.


Wróciwszy do pokoju, zastałam porządek. Jak nigdy, normalnie!
- Ciekawe, kiedy Des zdążyła posprzątać ten bajzel - zaśmiałam się cicho, przekraczając próg.

Chciałam przygotować wszystko jak najlepiej więc naprawdę się postarałam.
Gdy weszło się do pokoju, widać było czerwony dywan ciągnący się aż do stolika. Czerwone włókna przyozdobione były po bokach niewielkimi świecami zapachowymi, które wdrapały się także na ów stolik. Na szklanej powłoce stołu znajdowała się książka. Świeczki wypełniły cały pokój swoim bytem, jak i zapachem. Rozświetliłam pomieszczenie jeszcze bardziej jednym z lampionów, po czym powiesiłam go przy oknie. Chcąc dopiąć wszystko na ostatni guzik, zasłoniłam zasłony, dzięki czemu wszystko stało się jeszcze bardziej... R-romantyczne?!

Nim zdążyłam się w ogóle spostrzec, chłopak, którego wcześniej zaprosiłam, stał już w drzwiach. Lekko wychylał głowę, skrytą w cieniu kaptura.
- M-Mia...? - zapytał, widząc wszelakie dekoracje dookoła. Wszedł, zamykając za sobą drzwi i jeszcze raz wszystkiemu dokładnie się przyjrzał.
- Cześć~! - zawołałam wesoło, machając do niego. Gestem dłoni wskazałam, by usiadł obok mnie, na podłodze. Wykonał moje polecenie z lekkim szokiem, którego doznał, wchodząc tu.
- No! To co tam? - zapytałam, wpatrując się w jego oczęta.
- Z-zaprosiłaś mnie... - Zarumienił się. Jeszcze bardziej okrył swoją twarz kapturem, bym tego nie zauważyła, ale ja widzę wszystko~!
- Jasne! Bo wiesz, chciałam spróbować czegoś, czego jeszcze nigdy nie próbowałam i... - I tutaj urwałam, widząc jak na jego mordce wymalowuje się dorodny purpur.
- Mia, czy ty... - spytał, odwracając łeb w przeciwną stronę.

Przez chwilę nie rozumiałam o co mu może chodzić, ale po chwili się domyśliłam...
- C-co? Baka! Chodzi mi o wywoływanie demonów, bakaaa~! - Trzepnęłam to lekko tą laską w głowę. Jednak się na coś przydaje!

<Gab? Wattpad mą inspiracją XD>

28 października 2016

Od Celestii - Cd. Costina

Wzięłam drugie krzesło, trochę wyższe, leżące w drugim kącie pomieszczenia i ustawiłam je naprzeciw przybysza.
- W cóż chcesz się przemienić, drogi Costinie? - zapytałam, sięgając po farby leżące na parapecie.
- Jokera poproszę. - odparł, gapiąc się w lusterko. Mimowolnie parsknęłam śmiechem. 
- Wystarczyło by, gdybyś pomalował usta szminką i poruszył ręką. - zaśmiałam się, nakładając trochę białej farbki na rękę. Naniosłam ją na twarz ciemnowłosego za pomocą puchatego pędzelka. - E, ale którego Jokera? Bo trochu ich było.
W odpowiedzi otrzymałam zdjęcie (a raczej telefon ze zdjęciem Dżokera) z Legionu Samobójców. Skinęłam głową, prosząc chłopaka, by przez chwilę nie gasił telefonu. Oczy zaznaczyłam ciemnofioletowym i czarnym cieniem. Precyzyjnym pędzelkiem narysowałam "pęknięcia" i zmarszczki na twarzy Costina. 
- Dzióbek. - mruknęłam, sięgając po czerwoną szminkę. Uśmiechnęłam się szeroko do piromana i wymalowałam mu usta. Powstała w ten sposób cienka linia na obydwu wargach chłopaka. Moim błędem było to, że wybrałam zbyt jasny odcień, ale będzie musiał to jakoś przeżyć. Eyelinerem zrobiłam mu napis na czole i J pod lewym okiem. Po skończonej pracy podałam mu lusterko, leżące na parapecie.
- Jak coś do poprawy, to wołaj. Przebrać się możesz tam. - odezwałam się, wskazując na drzwi prowadzące do łazienki. - Pełna prowizorka. - dodałam z uśmiechem.

[Costinie?]

Od Costina cd Celestii

Przeciągnąłem się patrząc na Gabrijela zawzięcie próbującego ugasić płonące firany. Uśmiechnąłem się złowieszczo i przekręciłem zapalniczkę w palcach. Rozejrzałem się dookoła sali, zauważając Celes wracającą do szatni. Oblizałem spierzchnięte usta i obleciałem wzrokiem wszystkich chłopaków w pomieszczeniu. Dłużej przyglądałem się Mahiru, który za wszelką cene próbował powstrzymać chęć zamordowania mnie maszyną do szycia. Uroczo. Przegląd przerwał mi Gab wyrywający mi zapalniczkę z ręki.
- To ci już nie będzie potrzebne - warknął, wracając do poprzedniego zajęcia.
- A CZYM JA BĘDĘ PAPIEROSY ODPALAŁ? GABRIJEL NIE BĄDŹ RUSKĄ ŚWINIĄ! ODDAJ! - krzyknąłem zdesperowany.
- Miałeś przestać palić, deklu! - usłyszałem wrzask współlokatora.
No super, teraz wszyscy są przeciwko mnie. Jęknąłem zrezygnowany i machnąłem na nich wszystkich ręką. Udałem się w stronę szatni, a kiedy tam dotarłem zapukałem lekko w drzwi.
- Robisz coś ciekawego? Bo tamci to stworzenia nieczyste i zabrali mi zapalniczkę - fuknąłem na siebie. Celestia pokazała dłonią krzesło naprzeciw siebię, dlatego usiadłem na nim troch3 się wachając...

<Celestia?>

Od Celestii - Opowiadanie Eventowe

Obudziłam się parę minut przed budzikiem w telefonie. Było więc coś koło siódmej rano. Starając się nie obudzić śpiącego współlokatora, wygrzebałam z szafy jakieś ciepłe ubranie. Założyłam na siebie beżowy sweterek, czarne spodnie, płaszcz i botki w tym samym kolorze. Na zewnątrz było podobno 10 stopni, więc no. Na ramię zarzuciłam małą torbę i wyszłam z pokoju, zamykając go na klucz. Skierowałam się w stronę galerii, obok której stały paczkomaty, czy inne wsio, i wyjęłam telefon. Wstukałam kod na cyfrowej klawiaturze automatu i wyjęłam z "półeczki" okazałe zawiniątko.

Gdy wróciłam, Olbrzyma już nie było. Korzystając z okazji, że pokój był pusty, czym prędzej otworzyłam czarną paczuszkę. Oczywiście, nie obyłoby się bez pomocy nożyczek i zębów. Jednak warto było. Strój wyglądał dokładnie tak, jak na amazon. Czarna sukienka, krótsza z przodu a dłuższa z tyłu, ramiona zakryte były ozdobą koronką w motyw kwiatów. Do tego dochodziły sznurowane buty, na niskim obcasie, sięgające gdzieś do połowy mojego uda. Do zestawu dołączone były również farbki przeznaczone do malowania twarzy. Nie ukrywając uśmiechu, włożyłam wszystko na wieszak, który po chwili znalazł się w szafie. 

Niespełna pół godziny później szłam z dużą reklamówką przez miasto. Po drodze uzupełniłam zapasy o dwa pudełka z 32 kolorami cieni do oczu, dwoma nietoksycznymi klejami i małym opakowaniem farb. Chusteczki, sztuczna krew i inne pierdoły czekały na mnie już w szatni. Tak, byłam idealnie przygotowana, bo lubię się bawić w malowanie. A malowanie ludzi to jeszcze większe emocje i zabawa. Zwłaszcza w Halloween! Bo jeśli zrobi się coś źle, zawsze można komuś wmówić, że to element makijażu.

Na miejscu zastałam trzy osoby. Dwie majstrowały coś przy głośnikach, a trzecia poprawiała oświetlenie. Pomachałam im na przywitanie, tracąc po chwili zainteresowanie nimi. Skierowałam się od razu w stronę szatni, gdzie w spokoju rozłożyłam wszystko to, co przyniosłam. Małe lusterko stanęło na parapecie, przed nim zaś ustawiłam krzesło. Oczywiście, ja usadowiłam się na nim pierwsza, malując na twarzy sugar skull. Ćwiczyłam ją prawie pół roku, więc dzisiaj wyszła prawie idealnie. Po chwilowym podziwianiu makijażu, ogarnęłam syf i przebrałam się w kostium, dzierżąc przy tym plastikową kosę. Po chwili namysłu rozpuściłam włosy, wcześniej spięte w warkoczyki, zostawiając je w artystycznym nieładzie. Dosłownie chwilę po tym, jak zawiązałam lewego buta, dobiegł mnie wrzask z sali gimnastycznej. Jak to ja, stanęłam w drzwiach, obserwując wszystko z kpiną na twarzy. Gdzieś w drugim kącie stały Kanade i Amica. Przewodnicząca miała założone ręce i przymknięte oczy, a Gabrijel biegał po całym pomieszczeniu z gaśnicą, drąc się wniebogłosy.
- COSTIN, MIAŁEŚ ZAJMOWAĆ SIĘ NAGŁOŚNIENIEM, A NIE PODPALANIEM ZASŁONKÓW! - usłyszałam krzyk Mahiru aż tutaj.
- Ale czy świecące zasłonki nie dają lepszego efektu? - zapytał spokojnie ciemnowłosy. [Serdecznie dziękuję Keri za pomysł~ ♥]
Mahiru wykonał facepalma i poszedł gdzieś w pierony, a ja wróciłam do swej ostoi, zwanej szatnią. Lub salonem kosmetyczno-przebieralnym, w dniu dzisiejszym.

[ Ktoś chętny do wymalowania?  ( ͡° ͜ʖ ͡°) ]

Od Costina cd Nico

Mymusiłem szczerzący się uśmiech, który wyklądał bardziej jak mina "zabijcie mnie prosze" i zaraz po tym strzeliłem facepalma.
- Te grabie to kara za nieprzestrzeganie zasad szkolnych. Wiesz, tak jakby nienawidzę tych całych mundurków, a z nauczycielami gadam jak z kolegami. Otrzymało mi się prace społeczne od dyrka - wzruszyłem ramionami. Oparłem przyżąd o ścianę budynku i złożyłem ręce na piersi. - Co miałwś zamiar robić skoro stoisz tutaj, obok mnie. Spróbować poderwać? Nie miałbym nic przeciwko, bo mój drogi współlokator tak jakby mnie zaniedbuje, dlatego musiałem obciągać innym... Taaa nie ważne - uniosłem pytająco brwi do góry. - Słucham?

<Nico?>

Od Nico - cd. Kanade

Zobaczyłem, że gdy tylko powiedziałem dziewczynie o swojej siostrze od razu zrobiła się jakaś dziwna...Cóż, nie potrafiłem rozmawiać z ludźmi, bardziej kochałem towarzystwo maszyn. Od dziecka miałem smykałkę do naprawiania wielu rzeczy, a nawet nie zauważyłem, że gdy się denerwuje moja ręka samoczynnie sięga do kieszeni, gdzie zawsze trzymam kawałek drutu i zaczynam się nim bawić.
Gdy wszedłem do środka, od razu mnie olśniło. Ja mam tu mieszkać? Rozejrzałem się wokół, przyzwyczajając się do nowego otoczenia. Usiadłem na jednym łóżku, wdychając głośno powietrze i szybko je wypuszczając. Kanade stała w drzwiach, przyglądając się moim poczynaniom. Widziałem, że już dawno się rozpakowała, a każda jej rzecz miała swoje miejsce. Dziewczyna wyjaśniła mi gdzie znajduje się moja szafka na ubrania i inne takie rzeczy. Gdy ułożyłem swoje ciuchy i ogarnąłem pokój usiadłem na parapecie podciągając nogi pod brodę i patrzyłem za okno, oglądając otoczenie tej placówki. Chyba nie było tak źle...
- Przepraszam za tamto. Nie umiem rozmawiać. Nie jestem przyzwyczajony na rozmowę z ludźmi - szepnąłem w stronę dziewczyny. Może gdybym miał normalną rodzinę nie był bym tym kim dzisiaj jestem. Uśmiechnąłem się do niej ukazując białe zęby.
<Kanade? Taki duży, twardy misiu :)) >

Od Nico - cd. Costina

Już od rana ten dzień był dla mnie horrorem. Śnił mi się koszmar, a w dodatku nic dzisiaj nie jadłem. Gdy wyszedłem na zewnątrz i zobaczyłem chłopaka z grabiami w ręku, lekko się zaśmiałem - czyżby szkolny grabarz? Aż tak tutaj niebezpiecznie? Ruszyłem w jego stronę wolnym krokiem, nie chcąc wyglądać jakoś dziwnie pośród tłumku osób, które szły w innym kierunku niż ja. Po zamianie zdania z chłopakiem, dowiedziałem się jak ma na imię - Costin.
Oparłem się o barierkę obok niego i dłuższą chwilę rozglądaliśmy się po otoczeniu w ciszy, która nie jest taka zła.
- Dziewczyny tak na ciebie lecą, że musisz je grabiami odrzucać? - uśmiech pojawił się na mojej twarzy, a gdy na niego zerknąłem zauważyłem, że się zaśmiał.
- Nie lubię dziewczyn - mruknął cicho i oparł grabię o ramię, by mieć lepszy widok na mnie. Udałem zaskoczonego, ale po chwili gdy spojrzałem w niebo, nieco się rozluźniłem.
- Ja też - powiedziałem po chwili namysłu, wkładając powoli ręce do kieszeni mojej skórzanej kurtki. Wiem, że nie było tego w szkolnym munduru, ale nigdy się bez niej nie rozstaję. - A tak z innej beczki to nazywam się Nico. Nico di Angelo.
<Costin? Te drętwe rozmowy xD>

27 października 2016

Od Mii CD Gabrijela

Kiedy Celes zapytała, czy moja twarz może poddać się eksperymentowi makijażu, momentalnie poczułam, że ona zaczyna mną kierować.
- Celes, nie! - wrzasnęła(m), po czym zaczęła(m) się powoli oddalać.
Nah, co ona najlepszego wyrabia?! Zawsze musi coś spierdzielić, no zawsze!

Tym razem ja postanowiłam znów zacząć dominować. Gdy nikt nie patrzył, po cichutku wymknęłam się z sali, udając się do małego schowka. Już ja jej pokażę, kto tu rządzi~!

Zamknęłam drzwi niewielkiego pomieszczenia i, usiadłszy na jednej ze skrzynek, zaczęłam trochę przemawiać jej do rozsądku.
- Co ty robiiisz?! - zapiszczałam, uderzając się(?) dosyć mocno w głowę. Jednak po chwili zaczęłam masować obolałe miejsce.
- Zwariowałaś?! Ona chciała ci... Mi... Nah, nam pomalować twarz! Nie kumasz powagi sytuacji?! - wrzasnęła(m).

Cóż, może i nieraz ratuje mi tyłek, ale jeśli chodzi o takie sprawy, to... Lepiej nie zaczynać...


Już miałam odpowiedzieć na jej głupie pytania, kiedy to drzwi schowka lekko się uchyliły. Zza nich dojrzałam dobrze znaną mi twarz chłopaka, który zawsze mnie łapał.
- Mia? O, tu jesteś~! Wszyscy wszędzie cie szukają. Chodź, musisz pomóc tamtym przyjstrajać sale na Halloween i przygotowywać jakieś jedzenie. No i herbatki, rzecz jasna~! - zaśmiał się, wyciągając ku mnie dłoń. Że szczerym uśmiechem ją ujęłam, wstając przy tym ze skrzynki.
- Przelożymy tę rozmowę na później - szepnęłam niesłyszalnie. Nie chciałam, by Gab usłyszał to zdanie. Po co? Najważniejsze, że ona je usłyszała i, co lepsze, przyjęła do wiadomości. Z westchnięciem umilkła, a ja, nadal podążając za Gabrijelem, postanowiłam w końcu zabić tę ciszę panującą dookoła, słowami:


<Gab? Cóż ona takiego mogła powiedzieć? XD> 

26 października 2016

Od Mii CD Cecila

Cecil szedł dosyć szybko. Szedł... Ze mną na barana? Cococococococo. Kiedy? Jak? CO?
- Cecilku... - jęknęłam, masując obolałą głowę. - C-co się właściwie stało?
Chłopak tylko burknął coś w odpowiedzi, po czym podrzucił mnie lekko do góry, by móc lepiej mnie złapać pod kolanami. Kiedy to uczynił, pisnęłam cicho.
- CO TY ROBISZ?! PRAWIE SPAAADŁAAAM~!
- Szkoda, że prawie... -  westchnął zrezygnowany.
Popatrzyłam na niego zdziwiona. Boże, co tu się stanęło? Czy zrobiłam coś nie ta...
- O MATULU, ALE TY MASZ ŚLICZNE SIANKO NA GŁOWIEEE~! - wykrzyknęłam, widząc jego czuprynę. Bez zastanowienia pochwyciłam czarne loczki do swoich drobnych rączek i zaczęłam je miętosić. Awww, jaki uroczeee~!

Momentalnie poczułam jak mój tyłek styka się z twardą powierzchnią ziemi. Z moich ust wydobył ię dość głośny jęk.
- Ałaaa, za co to?! - zapytałam zdezorientowana, podnosząc zadek z posadzki.
- OBIECAŁAŚ, ŻE ICH NIE TKNIESZ! -  warknął oburzony, gładząc swoje kłaki.

Przecież ja nic nie obiecywałam.
Wiesz, może to... Ale naprawdę przypadkiem... Moja sprawka~? - usłyszałam roześmiany głos z głowy.

NO NIE. ZNOWU ONA PODEJMUJE ZA MNIE DECYZJE?!

<Cycu? Rozdwojenie jaźni się kłania xD>

Od Yoshiko - Cd. Cecila

Zerknęłam na niego rozbawiona całą tą sytuacją, wyglądał co najmniej uroczo z tą małą gitarką. Tymczasem jedyną sztuką w jakiej byłam dobra było rysowanie, na niczym grać nie potrafiłam, takie beztalencie. Po jakiejś dłuższej chwili stanęłam obok niego również drąc mordę na cały regulator, wraz z moim kolegą. Po paru minutach wzięła mnie chrypa, dlatego przestałam śpiewać i napiłam się wody, którą zabrałam ze sobą, po czym klapnęłam sobie na ławce cicho się śmiejąc z tego, co przed chwilą zrobiłam.
- Widzisz? Moja obecność wystarczy, by mieć banana na ryju.- Powiedział, tymczasem ja wybuchłam jeszcze głośniejszym śmiechem, co się u mnie nie zdarzało zbyt często. Brzuszek mnie już bolał od tego chichrania się.- Zboczeńcuuuu...- Mruknął pod nosem przedłużając owe słowo.- Tylko jedno Ci w głowie!- Zaczął jak na złość czochrać mnie po włosach, a ja skrzywiłam się lekko widząc swój fryz w kałuży, powstałej po ulewie, a potem znów zerknęłam na niego, ale teraz milczał jak grób, dlatego nastała chwila niezręcznej ciszy.
- Masz rodzeństwo?- Padło nagle pytanie ze strony chłopaka. Tak szczerze to nie spodziewałam się tego pytania... właściwie to nie wiedziałam, że je w ogóle zada.
- Ta...mam.- Zerknęłam na niego.- Chodzi do tej samej szkoły, jest rok starszy.
- Czy on też...
- Nie.- Przerwałam mu krótko, spoglądając na niego kątem oka. Powoli wstałam i postanowiłam nieco rozluźnić atmosferę łaskocząc go, ale ten nie reagował.- To niesprawiedliwe, Cecil! - Udałam obrażoną, ale ten się rzucił na mnie i po chwili tarzałam się po chodniku ze śmiechu...- Dość! Wystarczy! Proszę!- Mój śmiecho-płacz był bezcenny... Sama z siebie miałam polewkę. W końcu przestał, wytarłam łzy spływające mi po policzkach i spojrzałam na niego, który cisnął ze mnie bekę. Przysunęłam się do niego bliżej i wtuliłam się lekko...Yoshi ty idiotko niedawno sama prosiłaś go, żeby Cię nie przytulał... Stwierdzam iż ma fajne, mięciutkie włosy

< Cecil? x'D> 

Od Raiden'a - Cd. Judy

Spojrzałem na nieznajomą mi osóbkę i pokiwałem głową, jakbym mówił ,,spoko, nic się nie stało", po czym zacząłem odchodzić od owej dziewczyny, która zaczęła mi się przyglądać. Ech...kobiety...
-Zaczekaj!- Usłyszałem za sobą, zatrzymałem się spoglądając na dziewczynę.- Jestem Judy. -Uśmiechnęła się i podała mi rękę. Uścisnąłem jej dłoń, delikatnie...
- Zess Brand.- Odparłem obojętnie i czekałem na jakąkolwiek reakcje z jej strony. Błagam niech to się już skończy!
- No więc... Czym się interesujesz?
- Matematyką.- Zwaliłem ją z nóg... ha! Mam ją. Jej mina była bezcenna, a moja dusza...cieszyła się. Tak cieszyła się! Odsunęła się lekko zaskoczona, ale mimo to uśmiech nie schodził jej z twarzy.
- No...dobrze. Masz rodzeństwo?
-Młodszą siostrę.- Odparłem mrużąc oczy. Widocznie chciała mnie poznać...co to to nie! Nikt nic nie będzie o mnie wiedział! - Wybacz muszę już iść.- Zerknąłem na nią i poszedłem na lekcje.

<Judy? Wiem beznadziejne ;__;> 

Od Costina do Nico

Stałem przed szkołą oparty łokciami o grabie, paląc kończącego się papierosa i przyglądając się ludziom kończącym lekcje. Zmarszczyłem brwi, kiedy klonowy liść wylądował na moich włosach. Poczułem szturchnięcie w ramię i obojętnym wzrokiem powędrowałem w lewo. Czarnowłosy chłopak stał tam pokazując palcem na roślinkę (?) na mojej głowie. Wzruszyłem ramionami i wróciłem do wpatrywania się w drzwi wejściowe budynku.
- Coś jeszcze? - zapytałem znudzony.
- Dlaczego stoisz tutaj z grabiami? - zapytał, skanując mnie wzrokiem od góry do dołu.
- Czekam na dyrka, bo muszę mu je oddać - mruknąłem. - Costin.

<Nico?>

Od Cecila - Cd. Yoshiko

Rozłożyłem niezdarnie ramiona, po czym szybko objąłem dziewczynę, zanim zdążyła coś powiedzieć. Wzdrygnęła się, gdy poczuła mój dotyk, wydając z siebie cichy pisk.
- No już, cicho, nie wyj i tak dalej, jestem słaby w pocieszaniu, ale przytulanie to moje... (raz dwa trzy) czwarte imię. Współczuję ci, tak jakby, bo ludzki raczej nie jestem. Weź to na poważnie, ok. Poza tym, kilku słów nie zrozumiałem, wplotłaś tam japoński. Następnym razem przyjdź do wujka Cecila, będzie twoim pogodynkiem... Psychologiem. Tak miało być. Iiii, spróbuj się wyluzować, nie myśl ciągle o tym, nie daj się smutkowi, żalowi i tym podobnym, em... Na chwilę zapomnij o tym, żyć przeszłością się ciągle nie da, bo zepsujesz sobie życie teraz... Noi... Może i nie lubisz dotyku mężczyzn, lecz ja mam to gdzieś. Mamusia mnie dobrze wychowała, ne? - nadal była spięta. Z westchnięciem puściłem ją, obserwując jej twarz. Zrobiła się czerwona, lecz wysiliła się na uśmiech. Może i sztuczny, czy cokolwiek. Ważne że jest, Cecil umie Cecil potrafi.
- Dzięki za wysiłek... tylko póki co, nie rób tego więcej. Skoro już to wiesz, zacznijmy od... zwykłego uścisku dłoni, żółwika? Na razie nie chcę, żeby ktokolwiek mnie obejmował, okej? I może... może chodźmy się przejść - rzuciła, pocierając swoje prawe ramię. Wstała z krzesła z krótkim przepraszam i zniknęła w łazience. Albo chciała znowu powiedzieć hej żyletce, przywitać się z panem sedesem lub zamaskować te brzydkie ślady.
- E, kupię ci sweter! Nie będzie widać tego czegoś... Albo tatuaże sobie zrób, o. Nie będzie się rzucać w oczyyy! - wrzasnąłem, padając plecami na łóżko. Złożyłem ręce, bawiąc się kciukami. I wtedy dopadły mnie rozmyślenia. Naprawdę staram się ułożyć Yoshiko? Do tej pory miałem gdzieś ludzi, ale teraz tak jakoś... To wszystko odeszło, jak darmowe wi-fi. Jak pies, który uciekł z domu, lub dres z twoim portfelem. Miała dramatyczną przeszłość, i ruszyło mnie to. Tak bardzo mało trochę, lecz ruszyło. Ona mnie zmienia, a znamy się parę dni. To nie jest normalne Frank, musisz się naprawić, to nie ty! Spoliczkuj się, to zadziała... Fak, to bolało. Teraz jeszcze zepsułeś sobie twarz, jesteś głupi czy głupi? Stawiam na przystojny, albo zajebisty. Wszystko jest okej. Jest okeeej...
- JEST OKEJ YOSHIII- o sorry, powiedziałem to na głos? Szlag, muszę się nauczyć być cicho... - mruknąłem, podnosząc się do pionu. Zakryłem ręką usta, widząc jak niebieskooka wychodzi z łaźni. Blizn nie było widać, więc pokazałem jej okejkę wolną dłonią. Dziewczyna wywróciła oczami, poprawiając swoje włosy. W zwolnionym tempie sturlałem się z materaca, ubierając na nogi glany i lecąc po płaszcz, złapałem po drodze swoje ukulele. Nie mogę zostawić swojego kochanie, nie. Towarzyszka nie zwróciła na to uwagi, więc po prostu ścisnąłem skarb mocniej. Wyszliśmy w ciszy z internatu, kierując się w stronę parku. Na dworze zapalały się już lampy, było dość chłodno.
- Hej hej, Jesteśmy huraganem, zarzucamy nasze kotwice w czasie burzy.... Oni nigdy nie będą tacy sami... Ogień w manierce by nas ogrzać, hm hm,  zatańczysz do czegokolwiek - słowa same wyszły, kiedy to popatrzyłem się dłużej na uke. Przypominałem sobie chwyty, grając żywą melodię. Wszyscy powinni słuchać się PATD - Oh, pocałuuuj mnieee! - zanuciłem głośniej, wchodząc na krawężnik.

< Yoooshiko? Graj z Celinooo >

Od Cecila - Cd. Costina

- Cecil, Celinko, stop stop stop! Za szybko bełkotasz, zrozumieć cię nie mogę, w dodatku jedzie od ciebie alkoholem... Chlałeś coś!? Jak mogłeś, miałeś pić tylko ze mną! I to herbatę, cioto jedna - dźgnęła mnie palcem w sam środek czoła. Ona naprawdę nie zrozumiała z tego, że zostałem zgwałcony twarzowo!? To w ogóle nie brzmi i nie wygląda, zostałem podle wykorzystany. Myśl o tym, że nawet było dobrze po prostu mnie zabija. Dziewczyna złapała mnie za nadgarstki, ściskając mocno, abym się nie wyrwał. Pociągnęła za nie gwałtownie, zniżając do swojego poziomu. Jej twarz wyrażała jedno, wytłumacz albo wpierdziel.
- Costin upił mnie, potem... potem zrobił to... No chował mi iguanę, nakładał kaptur... własnymi ustami, cokolwiek, okej Mia?! Nie chcę o tym gadać, dlatego idź i z łaski swojej wpierdziel temu idiocie, żeby mu nerki uchem wyleciały. Nie chcę go na oczy widzieć - zabrało jej na chwilę dech. Myślałem, że poleci do niego i coś mu zrobi, typu wbije mu drąga w tyłek, ale nie. Coś ty, taka reakcja jest nieprawidłowa! W oczach pojawiły się gwiazdki, a na mordę wpełzł szeroki uśmiech.
- YAOOOOI! Cecil, spełniasz moje marzenia, awawa! Nie wierzę, choć miałam podejrzenia co do twojej orientacji, Boże zapowietrzam się, to chyba pierwszy raz w życiu. Opowiadaj jak było, a nie płaczesz mi tu! Powinieneś się cieszyć, że w końcu ktoś cię ruszył, nooo! Nikt inny by tego nie zrobił, uwierz mi. Widziałam takie przypadki jak ty, zawsze zostawały gejami w ostateczności - że co - Idź sam i odwzajemnij się mu! Ale Mahiru będzie niezadowolonyyy... o patrz, sam przyszedł! - odwróciłem głowę w stronę tego dupka. Czemu to zrobiłem!? Nie chciałem, cholera JASNA
- Mia, Mia stóóój... no i poszła - jej różowe włosy zniknęły za zakrętem. Pięknie, super. Costin podszedł do mnie powoli z dziwnym wyrazem, mając założone ręce na piersi.
- Mógłbyś się uspokoić, przecież nic złego się nie stało. Ogólnie, to zaskakujące w jakim szybkim czasie zdołałeś wytrzeźwieć. To bardzo... przydatna informacja - wymruczał, oblizując wargi. Postawiłem krok w tył.
- Nie, nie mogę. Dosłownie zlizałeś moją dumę, nienawidzę cię, kumasz? - warknąłem, choć wiedziałem, że ten frajer rzuci zboczonym tekstem i dalej będzie nawijał.

< Costin? ಠ_ಠ >

Od Gabrijela - Cd. Mii

W ciągu paru sekund poczułem na plecach ciężar Mii. W sumie, była nawet lekka.
- Wio, mój jednorożcu! - zawołała, wskazując dłonią przed siebie.
- Tak jest, pani kapitan. - odparłam i wróciłem do biegu.

Przed wejściem do sali Mia postanowiła stanąć na własnych nogach.
- No. Dziękuję! - powiedziała głośno, lekko się kłaniając. Odpowiedziałem jej uśmiechem, po czym otwarłem drzwi na salę, przepuszczając dziewczynę przodem.
- Mia! Dobrze, że jesteś. Chodź tu! - doszedł do mnie jakiś damski głos.
- A po coo? - zawołała moja towarzyszka.
- Muszę poćwiczyć makijaż i chcę spróbować zrobić sugar skull i stwierdziłam, że do ciebie będzie najlepiej pasować. - odparła Celestia, podchodząc do nas. - A ty - tu wskazała na mnie palcem - Masz iść do Cecila i Mirai ogarniać muzykę.



Mia? Możesz nakrzyczeć za długość ;_;

25 października 2016

Od Sage cd Reya

Przeskakiwałam z nogi na nogę idąc dalej, nie zwracając uwagi na to co się dzieje wokół mnie dopóki nie usłyszałam głośnego grzmotu. Powoli wróciłam do żeczywistości.
- Rey może wrócimy do domu? - piwiedzialam cicho, patrząc na niebo. - Rey? - przerażona zaczęłam rozglądać się dookoła. Białowłosy zniknął jak królik w kapeluszu magika. Rozgorączkowana zaczęłam biec w drogę, z której przyszłam. Wykrzykiwałam imię chłopaka, póki nie usłyszałam nawoływania, przez znajomy głos. Przyśpieszyłam kroku i kiedy zobaczyłam współlokatora bezceremonialnie wpadłam w jego ramiona.

<Rey? LOFFKI>

Od Rey'a CD Sage

Wyszliśmy razem z internatu, kierując swe kroki do parku. Pogoda, o dziwo, nam dopisała. Ulewne deszcze, które występowały na co dzień tej jesieni, jakby na zawołanie zniknęły. Na niebie co prawda były chmury, ale nie wyglądały one tak, by miało zaraz lunąć. Wiatr też jakiś spokojniejszy się zrobił.
- Cisza przed burzą - mruknąłem, chowając ręce do kieszeni. Ruda zwróciła twarz w moim kierunku, pytając, czy coś mówiłem. No jasne, że nie...

Narzuciłem na głowę kaptur, czując jak siła wiatru stopniowo się zwiększa. Chciałem zaproponować powrót do internatu, ale, widząc radość, jaką Sage czerpała z tego spaceru... Nah, no nie miałbym serca.
Jednak nie minęło dużo czasu, kiedy zacząłem się niepokoić. Wiatr stawał się coraz silniejszy, a na niebie pojawiły się ciemniejsze chmury.

Nim się spostrzegłem, straciłem poczucie czasu, jak i moją współlokatorkę z oczu. Zacząłem się rozglądać dookoła, ale wiatr wiejący mi prosto w oczy, po prostu to uniemożliwiał.
- Sage! - krzyknąłem, oczekując jakiegokolwiek odzewu z jej strony.

Ale nie usłyszałem nic, prócz podmuchu silnego wiatru.

<Sage? Pogoda taka interesująca XD>

Od Costina cd Mahiru

Wsłuchałem się mocniej w słowa i popatrzyłem na Mahiru jak na idiotę.
- Spadaj ode mnie z tym całyn hetero-shitem - mruknąłem i udałem się do drzwi. Przesłodzony uśmiech wstąpił na moje usta, kiedy machnąlem do niego ręką i już miałem wychodzić. Brunet gwałtwonie wyrwał sobie słuchawki z uszu.
- Gdzie ty idziesz? - zapytał marszcząc brwi gniewnie. Wzruszyłem obojętnie ramionami.
- Zająć się jakimiś interesującymi rzeczami. Weźmy na to podrywanie jakiegoś chłopaka. Mógłbym cię prosić o sprawdzenie wszystkich lotów do Rennes w najbliższym czasie?
Wysunąłem się za przejście, trzaskając drewnianą powłoką. Zbiegłem szybko po schodach, wchodząc do jednego z pokoji bez pukania.
- Czeeeeeść Mia! - krzyknąłem i chwilę potem usłyszałem zrezygnowany jęk.
- Weź ty spadaj. I puka się skurwielu!
- Désolé ne de pas désolè (sorry not sorry) - mruknąłem i usiadłem na niej. - Zastanawiałem się tylko czy nie wybierasz się po ciastka do Tesco.
- Czy ty wiesz która jest godzina?
- Późna - mruknąłem. - To jak idziesz?
Kilka minut później byłem wywalony przed drzwi. Wydąłem wargi i wróciłem do Mahiru.
- Jutro rano - mruknął, świdrując mnie podejżliwym wzrokiem. - Co ty planujesz zrobić co? - krzyknął, sekundę później zasłaniając usta dłonią.
- Jadę wyjaśnić to wszystko jeśli nie wróce w ciągu tygodnia, to znaczy że mnie zamknęli.
Wyciągnąłem walizkę i zacząłem się pakować.
~~~
Kiedy trzy dni później wróciłem uradowany rozwiązaniem sprawy i umożeniem wszelkich konsekwencji - TAK ALLAH MNIE KOCHA! - w pokoju zastałem ciemność, a jedyne światło padało od laptopa, w którym leciało Zabiłem swoją matkę. Wow. Mahiru spał przytulając jesną z moich "gejowskich" koszulek mówiących "Some people are gay. I'm an example". Fajnie było grzebać w nieswojej szafie? Położyłem swoją walizkę obok drzwi i podszedłem do śpiącego chłopaka. Wyłączyłem laptopa i położyłem go na biórku. Usłhszałem cichy pomruk, kiedy przykryłem Mahi, tak że kołdra nie była tylko na jego nogach.
- Dobranoc, mój przykładzie - mruknąłem, ale gdy spojrzałem na niego spotkałem się ze spojrzeniem tych brązowych oczu...

<Mahiru? Xdddd>

Od Rey'a CD Sephriny

Złapałem w locie plecak.
- Dzięki~! - krzyknąłem. Podziękowałem jej w ten sposób za spakowanie rzeczy i, tak zwane, uratowanie tyłka. Gdyby nie ona... Nah, zapewne teraz umierałbym już na zawał, czy coś.

Jako że korytarz zdążył zapełnić się tłumami uczniów, dziewoja zapewne mnie nie usłyszała. Dodatkowo zgubiła mi się, no~!
- Seeeph... No wróć tu, nooo! - Zacząłem szukać jej wzrokiem. Ale nawet, gdyby udało mi się ją znaleźć, zlewałaby się z innymi osobnikami w tej szkole, więc... Już wiem~!
Idąc za moim tokiem myślenia, zaraz kolejna lekcja... Dziewczyna już powinna być pod klasą od niemieckiego, toteż pognałem w jej kierunku ile sił w nogach. No i się nie myliłem - stała tam, prawdopodobnie mnie wypatrując.

Wyjąłem z kieszeni telefon i spojrzałem na zegarek - dziewiąta trzydzieści sześć. Uff, jeszcze można używać tej formy.

Zaszedłem Sephrinę od tyłu bez skojarzeń, lel xD, po czym, opierając dłonie na jej barkach, podskoczyłem wesoło, szepcząc jej do ucha:
- Guten Morgen~!

<Seph? Scheiße wyszło XDDD>