Taszcząc torbę po obitych czerwonym materiałem schodach, trafiam do ładnie urządzonego, dwuosobowego pokoju. Ciekawe, kogo mi przydzielili na te trzy dni w Denver? Gdzieś w środku tli się iskierka nadziei, że może trafi mi się ktoś miły, bez uprzedzeń. Niestety takich jest mało. Ile ja bym dała, żeby Mia nadal przy mnie była.
Drzwi otwierają się, szybko odwracam głowę w ich stronę. Niestety moja nadzieja szybko znika, na widok zupełnie obcego mi chłopaka. Ech... zapowiada się ciekawie.
[Paniczu?]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz