Kiedy Costin wreszcie się ode mnie odkleił, warknąłem:
-Nie. Nie mów tak, bo do Ciebie nie należę. Nie należę do nikogo-spojrzałem na niego nienawistnie. W odpowiedzi, Costin uśmiechnął się dumnie i odparł:
-Ta, teraz Ci się tak wydaje, ale to nie jest prawda. Już niedługo będziesz mnie błagał, żebym Ci tak mówił. Ale spoko, przed nami wiele szczęśliwych lat małżeństwa. Śluby homoseksualistów są od dawna legalne, więc formalności mamy prawie za sobą. Ale to jak będziesz pełnoletni.
-Nie. Poza tym, pójdziemy do innych liceum i za niecały rok nasze drogi się rozejdą-odparłem.
<Costin?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz